A compostelá parroquia de San Miguel dúas Agros confecciona un gran nacemento que funde o deserto de Galilea co verdor galego no que se sitúa o portal
03 dic 2019 . Actualizado ás 23:33 h.A verdadeira luz do Nadal non está nin no Vigo de Abel Caballero nin en Madrid nin en ningunha cidade que queira competir en watts de potencia consumida. Esa maxia hase posado na compostelá parroquia de San Miguel dúas Agros, onde un nutrido grupo de fregueses, comandados polo pai Carlos Carrasco, crearon un gran belén de dezaseis metros de longo cuxas pezas foron maxistralmente confeccionadas a man e que ten a orixinalidade de ser o único no que o Jesús nace en Galicia. E é que a escena funde o ambiente do deserto de Galilea, coa súa area, palmeiras e jaimas, co verdor galego no que un gran mercado tradicional, un bosque de toxos e unha fervenza xigante rodean o portal que dá acubillo ao neno, a Virxe e San José. «Queriamos simbolizar que Deus entra en Galicia, na casa de cada un de nós e é o príncipe da paz», explica o sacerdote Javier Izko, un dos que estiveron traballando duramente na igrexa e ao que nin unha repentina angina de peito apartoulle do proxecto.
O belén é froito do esforzo de moitas mans e da paixón e cariño de moitos corazóns, que dedicaron horas e horas cada día para crear algo único que poderá admirarse a partir do día 8, festividade da Inmaculada Concepción, ás 18 horas. Ese será o momento no que se inaugure oficialmente, un acto ao que están invitados o alcalde e o bispo auxiliar de Santiago. A idea inicial prendeu no verán na cabeza de Marga, unha afeccionada ás manualidades que logrou ilusionar a moitos outros no proxecto. Nel participaron nenos e maiores. Antonio é o creador das tripas do belén, desde a instalación eléctrica ata as dúas bombas que moven a fervenza e outro pequeno río. A súa filla, Isa, especializouse nas jaimas do deserto. Stefanía e o seu irmán Santiago, que chegaron en setembro de Venezuela, estiveron días e días confeccionando palmeiras. E aí estiveron moitos outros, como Enrique ou o franciscano frei Omar. Ningún quere dar o seu apelido. «Sería atribuírnos un protagonismo que é de moita máis xente», afirma Marga, que sentencia: «Foron moitas horas, pero pasámolo bárbaro».
Desde o castelo de Herodes ata os queixos e coliflores do mercado están feitos a man
É a primeira vez que San Miguel dúas Agros embárcase nun proxecto destas dimensións. Antes houbo outros belenes, pero nunca uno tan grande, tan laborioso e coa vontade de ser visitado. É talvez a máis rechamante, pero só unha máis das actividades coas que o cura, don Carlos, quere revitalizar a súa parroquia e facer da igrexa un punto de reunión para os fregueses. E estao conseguindo. A partir do día 8, as portas estarán abertas de 17 a 20.30 horas todos os días e tamén de 11 a 13 horas os festivos e durante as vacacións de Nadal. Os visitantes máis pequenos levarán, ademais, un bonito recordo: un pequeno pesebre creado nunha noz que acubilla a un neno Jesús. Dalgún xeito, deste xeito o belén de San Miguel entrará na casa de todos aqueles que acudan a admiralo.
A visita ben merece a pena e esixirá o seu tempo, porque ao belén non lle falta detalle e casi todas as pezas foron feitas a man. Desde o castelo de Herodes sobre a montaña e o bosque de toxos ata as cenorias, os queixos, os pans e as coliflores, entre outros elementos, que conforman o mercado tradicional galego que enlaza o deserto de Galilea co portal. «Antes aínda podías comprar pezas no Agarimo ou no Bazar de Villar, pero agora só as hai nos chineses e son cutres, así que as fixemos nós», explica Isa. Boa parte do esforzo poderá aproveitarse o ano que vén. E é que o proxecto nace con vocación de continuidade.