As obras do exilio chegan á Fundación Granell

Juan Aceiro / S. L.

SANTIAGO

XOAN A. ADOITAR

A mostra reúne traballos de Castelao, Maruja Mallo, Arturo Souto, Andreu Bastos e os irmáns Granell

05 jul 2019 . Actualizado ás 04:50 h.

A Fundación Eugenio Granell acolle desde onte a súa máis recente exposición, dedicada á xeración de artistas galegos que tivo que emigrar e exiliarse en América tras a Guerra Civil. Baixo o título Figurando Lembranzas, libro do escritor e pintor Luis Seoane, que tamén está entre o seu catálogo, a galería compostelá reúne a personalidades tan notables como Castelao, Maruja Mallo, os irmáns Eugenio e Mario Granell, Arturo Souto e Andreu Bastos.

Xosé Sánchez Bugallo, alcalde da cidade, e Mercedes Rozas, comisaria da exposición, foron os encargados de inaugurar esta mostra. Figurando Lembranzas recolle dezasete lenzos crave creados pola intelectualidade galega durante o seu exilio en distintos lugares de América. «O que buscamos nesta exposición é unir dous mundos, o da emigración e os artistas que marcharon buscando novos lugares onde facer a súa vida, e o daqueles que tiveron que exiliarse durante e despois da Guerra Civil», explicou Rozas.

No tempo que pasaron alén do gran charco, estas personalidades contactaron con ambientes e inspiracións que ata entón lles eran alleos. A comisaria matizou que «os que chegaron alí non esqueceron o ocorrido en Galicia, pero atoparon outras paisaxes que, finalmente dalgunha forma, acabaron repercutindo nas súas pinturas». Seoane representou moitos relevos do continente americano (Paisaxe dá precordilleira arxentina), e Maruja Mallo xogou coas composicións mariñas do Pacífico (Naturezas Vivas).

Outros, como Eugenio Granell (O caballito da raíña), Andreu Bastos (Paisaxe con árbores) ou Arturo Souto (Escena mexicana), tamén atoparon novas inquietudes artísticas. Con todo, unha das obras máis singulares da exposición é O Souto dous gatos (1943), lenzo de Castelao que regalou a Ramón Otero Pedrayo cando ambos coincidiron en Buenos Aires. Mercedes Rozas describe esta pintura como «unha obra onde se ve a uns gatos colgados dunha árbore, moi fermosa e enigmática».