Arquitectura ao servizo da arte no CGAC

SANTIAGO

LUCÍA JUNQUERA

A nova mostra do museo componse de 40 obras inspiradas na construción e inclúe unha peculiar recreación de Santiago

08 jul 2018 . Actualizado ás 04:55 h.

En construción é o nome da nova exposición inaugurada onte en Santiago e poderase ver ata finais de outubro. Nela, a arquitectura ponse ao servizo da arte contemporáneo. Corenta obras e quince artistas de estilos e xeracións moi distintas forman parte deste proxecto colectivo, no que se inclúen tantas pezas da colección do museo (as dos galegos Tamara Feijoo e Pablo Barreiro adquiridas leste mesmo ano) como outras creadas especificamente para a ocasión. Nuns casos empregaron ladrillos, noutros desfeitos, lámpadas ou ata mobles de Ikea; pero «todos falan de procesos de transformación», sinalou director do Centro Galego de Arte Contemporánea, Santiago Olmo, comisario desta mostra.

Olmo tamén destacou a vinculación entre esta e as outras exposicións que ocuparán o museo este verán, dentro da conmemoración das súas vodas de prata, na presentación de En construción. Asistiron tamén ao acto seis dos artistas e o secretario xeral de Cultura, Anxo Lorenzo, quen anunciou que se abrirá outra nova exposición en diálogo coas actuais, unha revisión da fotografía do galego Nicolás Combarro, á vez que insistiu no esforzo investido na «poñer en valor» colección do museo.

Ladillo, fío condutor

O punto de partida da exposición atópase na segunda planta do edificio deseñado por Álvaro Siza. Na primeira sala, a zaragozana Lara Almarcegui documenta a desaparición dos hortos urbanos a través de fotografías, planos e unha maqueta de importantes dimensións. Xunto a ela, dúas pezas constructivistas de María Luísa Fernández sobre o propio concepto da escultura; outra de Pablo Barreiro, que experimenta coa cerámica para reformularla en tres columnas que lembran ás formas ornamentais populares; e dous máis co ladrillo como fío condutor. Sobre o chan, esténdese Building Blocks, de Fernanda Fragateiro, que a partir de recortes de revistas creou unha serie de ladrillos de aspecto sofisticado. E o mexicano Héctor Zamora xoga coa utilidade do ladrillo e emprégao como elemento meramente estético, subliñou o comisario.

Na sala contigua, a contribución doutra mexicana, Hisae Ikenaga, quen explicou que para unha das súas obras encargou comprar catro cadeiras en Ikea e enviou ao equipo do CGAC as súas propias instrucións de montaxe, coas que dar lugar a unha escultura «desmontable». Noutras, fai unha chiscadela ao «recurso esquecido», en forma de alicates ou dun nivelador.

A continuación, os modelos astronómicos do alemán Björn Dahlem, capaz de construír a Lúa con espellos, lámpadas e lámpadas ou nubes con fluorescentes. O canario Juan Gopar presentou en persoa o seu conxunto de cabanas, 12 refuxios efémeros a pequena escala realizados co que o mar arrastra á beira.

No corredor, as superposiciones pictóricas da ourensá Tamara Feijoo e as siluetas de madeira que enmarcan a parede do vigués Kiko Pérez. Como colofón, unha colosal peza do brasileiro Marlon de Azambuja, quen produciu para o CGAC Brutalismo, unha peculiar recreación de Compostela.