Un público entregado aprende no Foro Emociona como desenvolver as emocións ou a importancia de ensinar a respirar
18 novs 2017 . Actualizado ás 15:15 h.Decenas e decenas de mozas e maiores facendo cola para que a filósofa e divulgadora Elsa Punset asínelles un libro, photocalls divertidos, camas elásticos e moi bo rolo. O Foro Emocional reúne no Palacio de Congresos a 1.400 persoas que queren desenvolver as súas competencias emocionais e sociais e, sobre todo, que teñen moita enerxía e ganas de contaxiala. Tras a charla inaugural de Punset, os asistentes comezaron o seu itinerario persoal en función dos seus intereses. Nunha das salas, Lourdes Tomás, médico de familia, na outra, José María Toro , que cultivou risos e aplausos por igual. Tomás fixo fincapé nun modelo de saúde proactivo, é dicir, hai que coñecerse para estar mellor. E para estar mellor ás veces hai que empezar por algo tan básico como durmir e comer ben. «Os trastornos do soño _dixo_ son as grandes epidemias silenciosas», porque aínda que vivamos case coma se estivésemos no século XXII, o corpo funciona igual que hai un século. «A que se non durmimos ben o pensamento engánchasenos como un bucle?», explicaba.
E de como coidarse a como educar emocionalmente ao neno. José María Toro reuniu a un público entregado, moitos deles tamén mestres, para dar consellos que axuden a unha educación do alumno nos sentimentos. En primeiro lugar aconselloulles a manter un só foco de atención. Nada de diapositivas, vídeos ou distraccións visuais mentres o profesor fala, «a musa da mestra é a escoita do alumno». Faloulles aos asistentes da importancia da respiración, de explicala aos nenos como algo propio, «saber respirar é saber vivir» e, con todo, «onde está o Karlos Arguiñano da respiración?». E a vivir as estacións con todo o que iso supón. Polo que no outono é o momento de soltar, como se soltan as follas da árbore, «a escola ten que soltar materias e contidos que non sirvan, burocracia. Os inspectores, querendo controlar á xente que non traballa, asfixia á xente que traballa». E aí non faltaron os aplausos.
A xornada, a pesar de ser só unha, dá para moito. Marian Frías, Xavier Guix, Alejandra Vallejo-Nágera ou Rafael Santandreu, que pon o broche final. Un foro para emocionar, pasarllo ben e, mesmo reformularse un cambio de vida.