Unha xeración que pide paso e outra que se está despedindo buscan a final
11 jul 2018 . Actualizado ás 18:49 h.Inglaterra loce unha estrela sobre o seu escudo, a do Mundial que gañou como anfitrión en 1966, hai xa 52 anos. Máis de medio século despois, está ante unha oportunidade de ouro, na antesala da final. En fronte terá a Croacia, antiga república federal iugoslava que se independizou no ano 91. Só sete anos máis tarde, como agora, acadou as semifinais do campionato intercontinental. Dúas décadas despois, sábese ante unha ocasión única para dar un paso máis. Ou dous.
Os dous equipos velan armas ante a gran cita de hoxe. Para boa parte dos xogadores croatas probablemente sexa o seu último mundial, porque son moitos os treintañeros no once inicial de Zlatko Dalic. No de Southgate, con todo, o máis probable é que a maioría cheguen a Catar 2022 porque abundan os veinteañeros.
Tomando como referencia as formacións escollidas por ambos os técnicos para encarar os cuartos de final, a de Inglaterra ten unha media de idade de 25,3 anos e a de Croacia, 29. É unha xeración que chega fronte a outra que empeza a despedirse.
Dous veteranos ao volante
Croacia xoga ao son que marcan dous veteranos, Modric (32 anos) e Rakitic (30). O parapenaltis Subasic está xa polos 33, o punta de lanza Mandzukic polos 32 e Strinic polos 30. Perisic e Vida, con 29, frisan a trintena. Lovren ten 28. Os máis novos son Rebic (24), Kramaric (26) e Vrsaljko (26).
En Inglaterra, os dous grandes referentes, o porteiro Pickford e o ariete Kane, teñen 24 anos. Pero hainos máis novos: Delle Ali (22), Sterling (23) e Stones (23). Con 25 están Lingard e Maguire. Walker e Henderson, con 27, achegan experiencia. Se xogasen no lado croata estarían entre os máis novos. Ashley Young, con 32, é a excepción que confirma a regra, aínda que se desdobra coma se tivese 22. Non deixa de ser curioso que o que se apelida «Mozo» sexa, xunto con Cahill, o maior do grupo, ao propio tempo os dous únicos que superan a barreira dos 30. Por contra, o defensa Trent Alexander-Arnold, do Liverpool, foi titular no partido ante Bélxica con só 19 anos. E Rashford, con 20, é unha das primeiras variantes ás que adoita recorrer o seleccionador na punta de ataque.
Quilómetros percorridos
Sexa por idade ou por estilo de xogo, o certo é que ata a data Inglaterra correu máis que calquera dos seus rivais. Na eliminatoria ante Colombia, resolta na quenda de penaltis, foise a 143 quilómetros, sete máis que o seu adversario. Croacia correu máis que Nixeria e que Arxentina, pero menos que Islandia. E nos cruces de oitavos e cuartos, ambos con prórroga, menos que Dinamarca (135-132) e que Rusia (148-138).
Así é como chegan os dous equipos á semifinal. Poucos apostaban fai un mes por Inglaterra e Croacia como aspirantes ao título. Pero aí están, seguindo camiños distintos.
Gareth Southgate apostou decididamente polo xogo colectivo, pola solidariedade. A falta de centrocampistas virtuosos na sorte do pase e o dominio da escena, decidiuse por un fútbol máis directo no que todos se moven como un acordeón, cara adiante e cara atrás. Ten a todo o cadro de persoal dispoñible.
A diferenza de Inglaterra, Croacia goza de dúas referencias no centro do campo que catalizan case todo o fútbol balcánico, Rakitic e Modric. Cada vez que reciben na zona de creación pódese agardar, as máis das veces, que tomen boas decisións.
Zlatko Dalic verase obrigado a retocar o once inicial no lateral dereito. Vrsaljko, que non puido rematar o encontro de cuartos fronte a Rusia, con molestias nun xeonllo, non se recuperou a tempo. O veterano Corluka perfílase como primeira opción para ser titular na liña de cobertura.
Inglaterra parte cunha pequena vantaxe. Chega con menos desgaste que un rival que liquidou a súa clasificación en oitavos e cuartos nos penaltis, en dous partidos levados ao límite.