Confinados nun veleiro en Sanxenxo: «Aquí non se está peor que nun apartamento porque o barco é a nosa casa»

Marcos Gago Otero
Marcos Gago SANXENXO / LA VOZ

SANXENXO

Ramón Leiro

Unha parella de suízos agarda no pantalán de Nauta a que regrese a normalidade á navegación recreativa en España para seguir rumbo ao Báltico

27 mares 2020 . Actualizado ás 10:58 h.

Susanne e Louis Pittet son un matrimonio suízo que chegou ao porto de Sanxenxo camiño da Coruña e que xa non puideron deixar a atracada de Nauta tras a declaración do estado de alarma en España como medida máis efectiva de loitar contra o coronavirus. Son os únicos ocupantes, xunto a un español que vive na súa embarcación alí todo o ano, da ampla dársena sanxenxina, onde hai bastantes veleiros atracados, pero onde tamén o movemento é mínimo. Mentres tanto, estes dous suízos tómanllo con calma e bo humor. Susanne é a que fala mellor español dos dous e faise entender perfectamente. Para ela, estar confinado nun barco non é ningunha novidade. «A corentena non é peor aquí que en un apartamento porque o barco é a nosa casa», explica.

Os dous son xubilados e están realizando un periplo polo continente europeo. Chegaron a Sanxenxo procedentes de Portugal e nos seus plans estaba seguir cara á Coruña e o norte de España para asucar o océano ata o Mar Báltico.«Pasamos o inverno no sur de Portugal e desexamos ir ao norte para o verán». Un cronograma que veu abaixo cando o coronavirus empezou a causar estragos en España e pechouse o país. Eles tamén decidiron quedar. «Chegamos aquí o 10 de marzo e o 15 pechouse todo e estamos a agardar como todo o mundo a que remate o confinamento».

«A estancia en Sanxenxo é moi agradable, porque é unha pequena cidade onde podemos comprar o que necesitamos e o porto é moi seguro e moi cómodo, porque a auga na dársena non se move moito», precisa Susanne. Esta é unha das razóns polas que se decidiron á hora de quedar a pasar a corentena aquí como o resto dos sanxenxinos.

A embarcación de Susanne e Luis chámase Naviot e ten once metros de eslora e 3,60 de manga. Está atracado na parte máis protexida da dársena portuaria, polo que o acceso a terra é rápido. Para comunicarse cos seus seres queridos, esta navegante suíza explica: «Temos teléfono, Internet e todas as posibilidades tecnolóxicas para facelo». Así que están máis preparados para afrontar o peche na súa casa flotante moito mellor que unha parte da poboación que vive nas súas vivendas en terra. «Estamos moi seguros aquí, non hai ningún problema». No seu blogue, esta navegante centroeuropea narra as súas experiencias, dedicando dúas entradas con fotos á súa estancia galega e onde describe a súa día a día a bordo do seu veleiro. Destaca que ela e o seu marido fan: «Manualidades, reparacións, limpezas, un pequeno ximnasio, un pouco de moita lectura e moitas sestas. Esta vez, estamos realmente descansados e estamos ben».

Cando todo remate e as cousas volvan á normalizar, porán en marcha o motor, izarán áncoras e sairán a mar aberto para continuar a súa ruta. Esta viaxe é toda unha aventura. «A viaxe é un proxecto e non sabemos cando imos rematalo, iso non é tan importante», destaca Susanne sorrindo. Engade que continuarán viaxando ata que se cansen. As súas experiencias pódense seguir no blogue de Susanne: https://www.myatlas.com/pittetsusanne/naviot-largue-amárreslles.