Antón estreouse na categoría cunha dura derrota despois de ter adestrado co primeiro equipo desde o inicio de tempada
28 ene 2020 . Actualizado ás 05:00 h.Caras longas no adestramento deste luns. Non pasaran nin 24 horas desde a dolorosa derrota de Xixón e aínda non dera tempo para lamerse unhas feridas que este domingo profundaron na que se empezou a abrir o 22 de decembro co 4-1 do Sanse. Desde ese día o Pontevedra non volveu a gañar. Este domingo había esperanza nas caras novas. E é que o partido contra o filial do Sporting tiña novidades no banco, ás que acabaron recorrendo para buscar ese impulso que chegou demasiado tarde.
O gol de Rufo non valeu para puntuar, nin as achegas de José García fixeron brillar no medio do campo. Iso si, nese intento de arreón, Carlos Pouso recorreu ao canteirán Antón Vázquez. Para el se que foi un día especial. «Non foi un día bonito para debutar, preferiría ter gañado 5-0, pero estou moi contento de facelo», comenta este marinense de 20 anos. Era a primeira vez que o Pontevedra contaba con el despois de adestrar cada día co primeiro equipo e xogar a fin de semana co filial, case sempre como titular. «Supoño que viaxei porque había baixas, probablemente haxa un pouco de todo, pero tamén haberei feitos cousas boas», explicaba onte o mediocentro.
Nos 13 minutos que saíu no sitio de Sa non puido cambiar o ritmo do partido, pero ía motivado como para facelo. «Estiven a quentar desde a primeira parte, bastante amolado por ver o resultado do equipo, pero cando Pouso me chamou para xogar, esquecín e só pensei que tiña que aproveitar o meu momento», comenta Antón, que lembra que o míster lle pediu «que tivese o balón e movéseo dun lugar a outro». Ao acabar deulle o parabén. Para el iso valeu un mundo, aínda que non tanto como para esquecer a derrota.
Trece minutos son poucos para dar a volta ao marcador, pero si para fixar no calendario o 26 de xaneiro como un día especial. «Estou moi agradecido pola oportunidade, debutar ao lado dos bos xogadores é unha pasada» explicaba Antón. Nin el nin ningún dos seus compañeiros podíano facer. Ao termo de adestramento, un dos pesos pesados do vestiario granate, recoñecía ese sensación de malestar que deixou a derrota. Do mesmo xeito que Antón, Romay quere extraer a parte positiva do 3-1. «Valeunos para saber que se estamos ben, podemos gañar a calquera», comenta. Co 3-1, a remontada era complicada, pero despois dunha primeira parte nefasta, o equipo recompúxose. «Temos que facer autocrítica, debemos saír da mala dinámica e volver a hai un mes, cando todo era bonito», explica Romay, que ademais engade que tanto el como a totalidade do persoal «penso que podemos dar máis». Para o exdeportivista isto non quere dicir que non estean ao máximo rendemento, pero si que poden saír de cada partido con mellores sensacións.
Tanto os veteranos do persoal, como os que acaban de chegar necesitan ver resultados a curto prazo para cambiar o chip das malas series. Os xogadores teñen hoxe o seu día de descanso para empezar a levantar a cabeza e reconducir unha situación que lle golpea con tanta forza cada domingo que lles custa volver levantarse o luns. «Imos facer borrón e conta nova», despídese Romay, mentres Antón quere volver ter minutos para axudar a corrixir os erros.