A cidade estivo a rebentar de xente durante a Semana Grande das Festas da Peregrina cun ambientazo fenomenal
18 ago 2019 . Actualizado ás 05:00 h.Cando nas próximas horas o goberno municipal faga balance desta edición das Festas da Peregrina a conclusión é indiscutible: Pontevedra estivo abarrotada cun ambientazo fenomenal. Miles e miles de persoas, moitísimos turistas, acudiron á cidade durante a Semana Grande para gozar das ofertas festiva, cultural e de restauración que propón esta capital, asentadas nun modelo urbano do que moitos oíron falar e constitúe un destino tan atractivo.
Pontevedra é tendencia, trending topic en materia de turismo como se está acreditando de novo neste verán do 2019. En realidade trátase dunha moda que vén xa duns cantos anos atrás. Recordo a Miguel Anxo Fernández Lores quen xa no 2002, recentemente concluída a Semana Grande dixo que «foron as festas máis multitudinarias e participativas dos últimos anos, toda a cidade enteira foi unha festa» o que o alcalde, de modo ufano, asociou co «modelo de cidade» que de paso reivindicou.
Se un bota a vista atrás nestes tres últimos lustros a sensación de abarrote da cidade en festas vén repetíndose. No 2018 escribía desde esta mesma contraportada que «Pontevedra estivo petada durante unha semana de festas flamante». E creo que moitos temos a sensación de que a tónica se mantén e mesmo se superlativiza doce meses despois. Hai unha impresión moi xeneralizada de que este ano foi especial.
Outra cousa é se o abarrote traduciuse nun incremento igualmente notable do consumo tanto na hostalería como no comercio local, así como noutros gastos constatables como a asistencia ás atraccións das festas. Neste sentido tamén se repite a percepción do ano pasado. Xa me dicían os feirantes «moita xente paseando e mirando pero de gastar, menos».
Indicadores
O propio goberno municipal que normalmente tende a ser cauto nas valoracións deste tipo de acontecementos ata que non conclúan, contaxiouse do entusiasmo e a concelleira responsable de Festas, Carme dá Silva xa admitía -tan só despois da primeira fin de semana- que nesta semana Grande a cidade presenta un aspecto «impresionante».
Ignoro se o Concello dispón de capacidades sobre a cantidade de xente que veu acudindo nestes días a Pontevedra. En anos anteriores non se difundiron e sorprenderíame que nesta ocasión rompese esa dinámica. Normalmente o goberno municipal prefire falar de sensacións que certamente todos podemos compartir.
No entanto hai indicadores que non fallan: os aparcadoiros subterráneos e os disuasorios estiveron absolutamente cheos; os atascos nos accesos e saídas da cidade foron unha constante; as rúas e prazas do centro histórico como a zona das atraccións, estiveron absolutamente ateigadas de tarde e noite; a afluencia de público a eventos como a Batalla de Flores, os touros, as procesións e sobre todo os concertos gratuítos na Praza de España e na Ferrería foi altísima; e a xeración de lixos e residuos moi notable, como pode confirmar a empresa concesionaria do servizo. Un ano máis o persoal de Ferrovial tivo quendas especiais de traballo que se habilitaron para os días máis concorridos, é dicir, fins de semana de «penas» e touros; Batalla de Flores, e día de San Roque.
Cartel musical variado
De todos eses indicadores quero determe nos concertos musicais que este ano reflectiron un gran nivel de acerto nas contratacións elixidas -moi atinado respecto doutros que estiveron máis nesgados-. Oferta variada como reflicten a simple mención de nomes como Tequila, Beret, Iván Ferreiro ou Lola Índigo. Particularmente parecéronme impresionantes os casos de Ana Belén e Rozalén, dous artistazas con tantos espectadores que mesmo seguiron os seus concertos desde ben atrás das rúas Michelena e Riestra , onde máis que escoitar había que imaxinar.
Tamén moi acertadas as propostas musicais nos concertos da praza da Ferrería dando cancha a grupos autóctonos como Broken Peach e Furious Monkey House.
Pluralidade
Durante as Festas da Peregrina, Pontevedra é máis plural que nunca. Para min é unha das características máis principais e diferenciadoras con respecto a outros festexos. Pontevedra e os pontevedreses somos capaces dun exercicio de tolerancia que permite convivir no mesmo fin de semana coa celebración das corridas de touros e a manifestación dos antitaurinos; a coexistencia das procesións da Peregrina ou San Roque coas opcións laicistas; o baile do Liceo Casino con 5.000 asistentes e foto en Ola coas verbenas na Alameda que reúnen a miles de xubilados a menear os esqueletos cada noite. Hai outros eventos máis unificadores. Sobre todo as tres sesións pirotécnicas (a última será a medianoite) que seguen miles de persoas desde Orillamar cunha expectación sen igual.
Neste balance repítese no entanto un pero agravado: o desfasamento no que caeron as mal chamadas «penas». Escribímolo hai un ano; reiterámolo hai unha semana: non debería a concellaría de Festas enrocarse con este asunto senón atender ás razóns dos prexudicados e pensar en darlle unha volta para controlar dalgún modo semellante macrobotellón infantil e xuvenil. Aínda estamos a tempo.