Cidade antitaurina? virtualmente

PONTEVEDRA CIDADE

A declaración abolicionista aprobada por maioría municipal non implica prohibición das corridas, que seguirán celebrándose na praza de propiedade privada

28 jul 2018 . Actualizado ás 22:06 h.

Desde hai uns días Pontevedra é, segundo a moción aprobada pola maioría da corporación municipal, «cidade antitaurina». Enorme paradoxo ao tratarse da única das urbes principais de Galicia cunha praza de touros estable e unha feira taurina anual vinculada á Semana Grande da Peregrina, núcleo duro das Festas de Verán.

A fórmula semántica escollida para tal declaración é rebuscada, pero a intención futura final, conforme a proposta dos abolicionistas que defendeu Marea e asumiron os concelleiros do BNG e PSOE, é a de acabar coas corridas de touros en Pontevedra. Escribo «intención futura final» porque, de momento, o acordo plenario do pasado luns, móvese en termos de realidade virtual. Se algúns pensaron que no próximo mes de agosto non haberá espectáculos taurinos no coso de San Roque, váianse desengañando. Este verán haberá touros en Pontevedra. As tres corridas xa programadas. O mesmo día que se tomou o acordo plenario antitaurino comezou a venda de abonos que xa chegaron aos tres mil, entre afeccionados e penas. E o resto do taquillaje venderase en aberto a partir de mañá.

Horizonte 2019

Galicia sen touradas, referente principal dos grupos abolicionistas, conseguiu un fito coa declaración municipal. Si, certamente. Pero queda no ámbito de pósea. Os feitos din o contrario. E o máis contumaz, por máis contraditorio, é a persistencia da subvención municipal aos propietarios da praza, baixo pretexto de «contrato de aluguer» para os espectáculos ecuestres da Feira Franca.

Non creo equivocarme ao vaticinar que en 2019 este debate sobre touros, si touros, non volverá reeditarse como ocorre recurrentemente na véspera das Peregrinas. Como será ano electoral, haberá maior ardor. Pero tamén estou convencido de que seguirá habendo corridas de touros no coso de San Roque. Aínda que os colectivos animalistas e abolicionistas agardan cobrarse o ano que vén a súa próxima vitoria: que se suprima a subvención municipal á empresa dos irmáns Lozano, que actualmente rolda os 39.000 euros. Descendeu con respecto a anos anteriores. Pero iso non calma o desgusto dos antitaurinos que estiman que desde o ano 2000, os sucesivos gobernos de Miguel Anxo Fernández Lores subvencionaron á empresa da praza cun total de 800.000 euros, segundo as contas difundidas por Galicia sen touradas.

No entanto, a pregunta sería outra: se o Concello retirase esa subvención anual por completo, seguiranse organizando corridas na praza de San Roque?

Pois a resposta sería: si, rotundamente. Polo menos mentres os números déanlles aos irmáns Lozano, propietarios do coso e responsables, en última instancia da organización da feira taurina de Pontevedra. Lidas as declaracións a La Voz de Galicia de Eduardo Lozano, despois do acordo municipal, queda moi claro que o empresario non se vai a arredrar.

No Estado español temos un nefasto exemplo das consecuencias de decidir unilateralmente a prohibición de corridas de touros. Trátase do caso catalán. En novembro do 2010, o Parlament aprobou por maioría a prohibición de celebrar corridas de touros en Xirona, Lleida, Tarragona e Barcelona.

A decisión foi reconvenida polo fallo do Tribunal Constitucional, que no 2016 determinou que non é competencia da cámara catalá e que a prohibición é inconstitucional por que conculca a lei española do 2013 que declara os touros como «patrimonio cultural español». No entanto, a Generalitat e o Parlament seguen sen acatar o mandato do TC, xa que este asunto se incorporou ao relato da causa independentista e ao actual conflito.

E ao suma e segue hai que agregar que foi o Tribunal Superior de Xustiza de Cataluña quen decidiu, en xaneiro pasado, que a Generalitat deberá indemnizar á familia Balañá, propietaria da Praza Monumental de Barcelona, cun millón de euros polos prexuízos ocasionados coa prohibición taurina declarada inconstitucional.

Con semellante xardín e polas evidentes distancias ideolóxicas que existen, agora mesmo resulta inimaxinable que en Galicia, o gabinete de Alberto Núñez Feijóo vaia a dar batalla contra os touros. Máxime cando a recente Lei contra ou malos tratos animais, promovida pola Xunta e aprobada polo Parlamento Galego no 2017 cos votos do PP, excluíu as corridas, sorteando inmiscirse na polémica entre abolicionistas e taurinos.

Se as Administracións autonómica e estatal evitan enfangarse no debate sobre os touros, resulta imprevisible que o Concello de Pontevedra vaia a enredarse nese zarzal. Cando menos ata superadas as próximas eleccións municipais. De feito, o acordo plenario do pasado luns incluíu instar a Xunta de Galicia, ao Goberno Central e ata á Unión Europea «para que realicen as modificacions lexislativas pertinentes para vetar a realización de espectáculos de tauromaquia». Estas apostilas á moción inicial que foron colleita do BNG e da propia Marea non deixaron de ser unha patada cara a adiante para pasarlle a pelota a outras administracións con tutela e capacidade lexislativa na materia.