A arquitectura facilmente substituíble que deixou á cidade «alucinada»

María Hermida
maría hermida PONTEVEDRA / LA VOZ

PONTEVEDRA CIDADE

Emilio Moldes

As conclusións dos peóns ao observar as obras son dignas de antoloxía: houbo quen viu ata un mostrario de semáforos

22 jun 2018 . Actualizado ás 07:53 h.

O Festival Experimenta Pontevedra, consistente na instalación de cinco obras de arquitectura efémera -retiraranse o día 24-, deixou onte á cidade «alucinada», como ben dicía unha turista sevillana tras observar a intervención que hai fronte á praza de abastos. A muller formaba parte dunha excursión. E nin sequera a guía acertou ao falarlles do festival de deseño urbano. «Díxonos que eran unhas estadas», sinalaba mirando a esa especie de pasarela chea de redes e chamada A muralla do mar. Unha vez que se decatou de que aquilo era arte efémera, a muller sevillana pensoullo mellor: «Pois non está mal, pero bo que o quiten dentro duns días, que non volo deixen aquí», razoaba. Pena que o argumento de que se trata de arquitectura facilmente substituíble non convencese as placeras, que onte se queixaban por activa e por pasiva de que «ou demo ese tapáballes a fronte da praza nuns días fetiche para as vendas por San Xoán.

Menos problemas, aparentemente, había nas proximidades de Santa María. Aí, a media mañá, os autores de Modular remataban de montar a instalación. E indicaban que crearan un dispensador de globos de cor alaranxada coa meta de darlle cor e dinamismo á contorna. E de que «aos nenos lles encante vir por aquí e levar os globos, que xa teñen mesmo un cordón para atalos e que non se perdan».

Mentres se inflaban globos en Santa María, en Montero Ríos a sensación era unha instalación chamada O que está por vir, que incluía semáforos e un corredor longo de baldosas. A conclusión dunha visitante madrileña non se fixo agardar: «Nesta cidade creo que consultan moitas cousas, seguro que van cambiar os semáforos e danlles elixir os modelos. E coas baldosas o mesmo», razoaba co seu esposo. Unhas rapazas que saían do Valle-Inclán e que estaban estupefactas indicaban: «Eu creo que isto é para algo de educación viaria. Será para nenos, para que aprendan a cruzar». E a mesma idea véuselle á cabeza a outro pontevedrés que tampouco saía do seu asombro cos semáforos.

Na praza de Ourense os curiosos puideron acougar as súas ansias de saber que era o que se estaba instalando. O equipo de arquitectos de cuxa autoría é A Estrada dás Peneiras estivo a pé de campo toda a mañá e respondeu unha e mil veces á mesma pregunta: «Si, preguntáronnos moitas veces que quen ía actuar, se isto era un palco. Pero non, é un pavillón que, tras entrar nel, permite ver a realidade dun modo distinto. E pola noite, cando as luces se acenden, son os de fóra os que ven distintos aos de dentro», explicaba Maximiliano Martín.

O Experimenta compleméntase cunha instalación xunto ao hospital chamada Mise-en-scene. Aí, a conxunción de madeira e cartelería fixo chegar a moitas a esta conclusión: «É como un taboleiro de anuncios moderno», dicía unha muller enlutada.

Todo iso pode verse ata o 24. O que queira imaxinar pode ir só. Pero hai visitas guiadas.