O «amigo de todos» que atopou a morte volvendo do traballo

María Hermida
María Hermida PONTEVEDRA

PONTE CALDELAS

Fernando Lois, que era un puntal a la hora de organizar las fiestas de su localidad, en una de esas celebraciones
Fernando Lois, que era un puntal á hora de organizar as festas da súa localidade, nunha desas celebracións Concello de Ponte Caldelas

O falecido no accidente de Alba era Fernando Lois, un veciño de Ponte Caldelas de 40 anos, cun fillo adolescente e unha desas persoas «que sempre están para axudar»

14 jul 2020 . Actualizado ás 21:18 h.

O de onte, luns, foi un día solleiro ata dicir basta na comarca de Pontevedra. Non había nin unha soa nube no ceo. Con todo, pouco antes das catro da tarde, produciuse unha noticia que foi capaz de nublar totalmente a xornada en Ponte Caldelas. Ata alí chegou unha noticia pésima, terrible, que foi tiñendo de gris o ambiente, como unha nuboeiro imposible de disipar. Na estrada, nun accidente de tráfico ocorrido en Alba (Pontevedra), falecera un veciño deste municipio, un home chamado Fernando Lois Estévez, pero ao que se lle coñecía como Fernando de Mirón polo lugar do que procedía. Tiña só 40 anos e era moitísimas cousas, desde o pai feliz dun fillo adolescente a un traballador nato, o fillo de dous coñecidos veciños ou un home con eterno sorriso na cara. Pero era aínda máis que iso: «Fernando era ou amigo de todos», din del en Ponte Caldelas sen rematar de entender que a súa vida rematase así, axiña que, tan inesperadamente. 

Fernando, pouco antes das catro da tarde do luns, viaxaba desde Vilagarcía a Ponte Caldelas pola estrada PO-531, ese viario sempre colmado de coches por todas partes que comunica a capital arousá e Pontevedra. Non lle era un traxecto descoñecido. Todo ao contrario, facíao diariamente desde hai anos xa que vivía en Mirón (Ponte Caldelas) e traballaba en Fundiciones Rey , unha empresa situada en Rubiáns (Vilagarcía).

Saíu da nave na que traballaba igual que sempre, sobre as tres da tarde, xa que facía xornada continua, e acompañado dun compañeiro, que viaxaba de copiloto no vehículo sinistrado e que resultou ferido leve. Nada facía presaxiar entón que a tarde de sol do luns acabaría sendo tan negra. «A verdade é que foi un día máis e aquí vímoslle como sempre, co seu sorriso. Fernando era unha persoa incrible, nunca che dicía que non a nada, era moi bo, e aquí estamos totalmente consternados. Saíu de aquí con Andrés, cun compañeiro, e xa ves... ao pouco tempo ocorreu esa desgraza. É terrible», sinala un portavoz da empresa coa voz entrecortada, sen lograr asimilar aínda o sucedido.

Tiña que cubrir unha distancia duns 50 quilómetros, a que separa Vilagarcía de Ponte Caldelas. Pero, máis ou menos a metade de camiño, cando estaba a se achegar á cidade de Pontevedra, ocorreu o accidente, en Alba. Fernando Lois pilotaba un vehículo que chocou contra outro. As primeiras investigacións de Tráfico apuntan a que esoutro coche foi o responsable da colisión. Fernando faleceu no acto, mentres que tanto o seu acompañante como os dous ocupantes do outro automóbil resultaron feridos. Ao parecer, todos están fóra de perigo e as dúas persoas que ían no outro turismo xa foron dadas de alta no hospital ao que foran desprazadas.

A noticia da morte de Fernando correu rápido por Ponte Caldelas. E os propios veciños foron tecendo a súa historia a pé de rúa e nas redes sociais. Os seus compañeiros de colexio, os que estudaron con el na Reigosa, lémbranlle como un neno sempre riseiro, sempre rodeado de amigos. Era tamén todo un exemplo de superación. Porque, como moitos lembran, tivo un problema de saúde de pequeno e, con todo, iso non lle privou de ser un neno e un mozo ben feliz.

Era un dos dous fillos (tiña unha irmá) duns coñecidos veciños de Ponte Caldelas. A súa nai rexentou unha carnicería e o seu pai un taller de carpintería de aluminio. El, como tantos outros mozos neste municipio, en o seu día colleu as maletas para buscar porvir. Estivo a traballar en Canarias, pero acabou regresando á súa terra. 

casou e tivo un fillo, un rapaz que agora xa é adolescente e que lle enchía de orgullo, como toda a súa familia. Ía e viña a diario a traballar a Vilagarcía e, cando chegaba, era desas persoas que facían comunidade. Así, Fernando resultaba todo un puntal para organizar as festas en Mirón, estivese ou non na comisión. E nunca fallaba cando «facía falta axudar a alguén». Os seus amigos lle recoñecen unha habilidade especial para levar ben con persoas de todas as idades, para alegrar a quen se cruzase co seu perenne sorriso. Lémbralle así tamén o alcalde de Ponte Caldelas, Andrés Díaz, que lle tributou unha homenaxe a través da súa Facebook ao que desde onte non deixan de sumarse numerosos veciños. 

Algúns deles, ademais de mostrar o seu pesar nas redes, están a achegarse tamén ao tanatorio de Ponte Caldelas, onde permanece o féretro. Está previsto que mañá, día 15, ás 11.30, a comitiva fúnebre parta desde aí ata a igrexa de Santa María de Tourón, onde terá lugar o funeral e posterior enterro. Na propia necrolóxica avisan de que, a conta da pandemia, a capacidade da igrexa estará limitado ao 75 %. Pídese que se dea prioridade á familia. Mañá tocará, xa que logo, despedirse de Fernando e lembrarlle como o que foi: o «amigo de todos». Tres palabras que son capaces de dicilo case todo.