Daba igual que David Castro, o home que morreu esta fin de semana en Poio tras caerse dun patinete, xa cumprise os 31 anos. El seguía sendo «o meniño, o noso neno pequeno», indica Iago Tomei, patrón maior de Raxó e íntimo amigo do falecido. David era «o meniño» por unha circunstancia moi especial e tamén triste: desde pequeno estivo enfermo do corazón, o seu estado de saúde sempre foi delicado e tivo que ser operado. Iso fixo que tanto os seus pais como os seus tres irmáns maiores, así como os seus amigos, sempre lle tratasen de protexer e consentir.
A doenza cardíaca marcou, xa que logo, a vida de David, que non puido desenvolverse profesionalmente por esta causa. A pesar diso, tiña un carácter alegre e era, sobre todo, amigo dos seus amigos. Conta Iago Tomei que era unha cara máis que coñecida en Poio, «un mítico», porque a súa xenerosidade era tal que trababa moitas amizades. En Poio, nun municipio que mira e vive do mar, David tiña moitos amigos do ámbito da confraría de pescadores pola súa estreita relación co patrón maior e porque os seus irmáns pertencían ao depósito. De feito, este Nadal, participou en varias comidas que celebraron mariñeiros e armadores. Alí estivo co seu bonhomía e o seu bo carácter. Iago Tomei, tratando de pór branco sobre negro, ri e confesa: «Ademais de ser o noso meniño, era o noso chofer de borracheiras. El non podía beber alcohol, así que era o que conducía sempre».
David, xa que logo, conducía un turismo e leste era o medio de transporte que máis utilizaba. O patinete co que morreu soamente tíñao desde fai uns dous meses, e algúns amigos aínda non lle viron andar con el. Era veciño de cálea Pai Avelino de Campelo, xusto o lugar onde atopou a morte a escasos metros da súa casa. Alí, do mesmo xeito que en Poio, moitos non lle coñecían por David senón polo seu alcume. Chamábanlle Arroz, porque, ao parecer, desde pequeno respondía con esta palabra a moitas cousas que lle preguntaban.
Se infinitamente duro é perder a un fillo ou a un irmán de tan curta idade en calquera circunstancia, a familia de David Castro tívoo aínda máis cru porque a morte lle sobreveu a escasos metros de casa e os seus familiares enseguida saíron á vía pública e atopáronse co ocorrido. Ademais, a familia non pasa polo mellor momento. Hai uns días perdeu a outro familiar.
O domingo, un coche fúnebre trasladou o cadáver ao instituto anatómico forense para facerlle a autopsia. De feito, será esta proba a que ditamine se morreu polo golpe que se deu ao caer do patinete ou se sufriu unha indisposición previa. En principio, o enterro terá lugar hoxe mesma na súa parroquia natal. Onte, nunhas horas de espera que se facían interminables en Campelo, uns e outros contaban que a traxedia parece abonarse á cuadrilla de David, a dos rapaces do lugar de toda a vida. Dous amigos tamén morreron nos últimos anos sen ter cumprido sequera os corenta. A eles a traxedia sobreveulles no mar. A David, con todo, acadoulle case na porta de casa. Só uns minutos despois de ter saído dela.