Dunha afonía á extirpación da laringe: «Estiven seis meses sen falar»

Cristina Barral Diéguez
cristina barral PONTEVEDRA / LA VOZ

PONTEVEDRA

Fran Rodríguez, paciente de la AECC de Pontevedra, superó un cáncer de laringe y tuvo que volver a aprender a hablar
Fran Rodríguez, paciente da AECC de Pontevedra, superou un cancro de laringe e tivo que volver aprender a falar Ramón Leiro

Fran pide máis esforzo en prevención e para o diagnóstico precoz do cancro

05 feb 2023 . Actualizado ás 19:21 h.

Todo empezou cunha afoníá a que nun primeiro momento non deu importancia nin el nin os médicos, pero que acabou de entrada na extirpación dunha corda e despois da laringe. Estivo seis meses sen poder falar e tivo que aprender a comunicarse. Foi un proceso complicado, pero iso foi fai oito anos e agora a evolución é favorable. Francisco José Rodríguez Alonso, de 47 anos, tivo o venres un papel destacado no acto da campaña Todos contra o cancro, impulsada pola AECC en Pontevedra. Ese día leu un manifesto na Ferrería e deu a cara como paciente. «Propuxéronmo na asociación e a verdade é que non me custou decidir. Vou a logopedia e a pilates e estou súper agradecido á AECC polo apoio posterior ao meu diagnóstico de cancro, sobre todo ao programa Volver falar», recalca.

Por iso, quere contar a súa historia e ten unha mensaxe moi clara. «Gustaríame remarcar a necesidade dun maior traballo de cara á prevención e diagnóstico precoz do cancro para poder chegar a uns maiores índices de supervivencia». El sábeo e é obvio, di, que o cancro está cada día máis presente nas nosas vidas. Fran conta que leste mesmo ano morreu Marino , un dos seus mellores amigos, sen ter cumprido os 50 anos e deixando de gozar dunha filla de 9.

Volvendo ao principio da súa enfermidade, Fran, natural de Redondela e que era director financeiro, remóntase ao 2015. Relata que arrastraba un problema de afonía prolongada, pero que lle dicían que non tiña nada. «Esa afonía seguiu e a mediados do 2015, cando estaba pendente dunha consulta cun otorrino do Sergas, decidín ir a un médico privado de Vigo». O facultativo fíxolle un informe urxente e xa lle advertiu de que «non tiña boa pinta». Pronto se confirmou que padecía un cancro de laringe. Extirpáronlle unha corda vocal con microcirugía e nunha revisión, en febreiro do 2016, descubriuse que o tumor se reproduciu. En xullo dese ano someteuse a outra operación e fixéronlle unha laringectomía para extirparlle a laringe.

Fran explica que viñeron talvez os meses máis duros. «Perdín a voz e estiven seis meses sen poder falar. Como estaba pendente de radioterapia ata decembro do 2016 non me cambiaron a prótese. Usaba un programita dun móbil para comunicarme e foi complicado». No seu caso, non tiña o pulmón danado e o proceso de volver falar foi máis levadío que noutros pacientes. Agradece todo o que achega o programa de logopedia da AECC e o papel de Ánxela Alonso. «A min radiáronme o pescozo e tiven que facer exercicios para vocalizar. Axuda tamén o grupo de apoio, estar e ver a outros pacientes», subliña.

Fran continúa en seguimento médico, aínda que queren darlle a alta. Está pendente dun PET, un TAC específico, e é prudente e realista, di. «Tes que vivir con esa espada aí, con esa incerteza sempre». Reside en Arcade (Soutomaior), ten recoñecida unha incapacidade permanente e intenta gozar da vida e dos seus dous fillos pequenos, de 4 e 1 ano. Bota de menos o deporte náutico e a praia, xa que o ten vetado por se lle entra auga no pulmón. Fran tiña 39 anos cando lle detectaron o cancro. Facía moito deporte e só bebía as fins de semana. Era un fumador moi ocasional. «Realmente non se que me causou o cancro. Só se que empezou cunha afonía que se instaurou e non recuperaba». A súa nai dicíalle, «Fran, vaiche a ver iso». E pediu cita ao Sergas. Hoxe lamenta que se perderon uns meses que igual, quen sabe, puidéronlle ter salvado a laringe.