As Rías Baixas, capital de inverno das aves acuáticas, invitan o turismo ecolóxico

As rías de Pontevedra, Arousa e Vigo son neste momento o refuxio de ducias de miles de aves acuáticas que escapan do frío europeo para atopar nas augas galegas comida, amparo e un lugar onde agardar a que chegue a primavera para emprender outra vez o voo cara ao norte. Estes son algúns dos seus lugares preferidos e onde o turismo ecolóxico serve como unha opción de esparexemento sa e natural.

A arousá enseada do Bao, compartida entre os concellos de Sanxenxo e O Grove, é o epicentro das aves acuáticas invernantes. Gustavo Ferreiro, portavoz da Sociedade Española de Ornitoloxía (SEO Birdlife) explica que neste ámbito hai miles de aves procedentes de lugares tan afastados como Escandinavia e mesmo desde as tundras de Rusia como o chorlito gris. Outros viaxeiros a moi longa distancia son os columbos grandes, que veñen desde Islandia.

No Bao estas aves atopan o espazo ideal para pasar o inviernou. «No Bao hai moitos illotes onde poder descansar lonxe da xente e no intermareal hai moita comida para as aves. En xeral veñen porque é a aquí onde atopan o que buscan: alimento e a posibilidade dun bo descanso», resalta Ferreiro.

En este tramo litoral son principalmente abundantes as especies limícolas, zancudas e anátidas. Pódense ver desde os postos de observación situados ao longo do istmo da Lanzada sen interferir coa súa estancia na comarca. Ou tamén cun sinxelo paseo pola costa da Revolta ata Arnosa e o límite con Deana. Toda este ámbito é para as aves o seu paraíso de inverno como para os turistas Silgar o é no verán. E é que a enseada do Bao e contorna inmediata é «o mellor humedal de Galicia por número de aves e especies invernantes», sinala o portavoz da SEO Birdlife.

Outro espazo próximo para poder ver aves invernantes, neste caso cun carácter xa de augas máis profundas é a franxa costeira que vai desde A Lanzada ata punta Faxilda, en Noalla. Aquí son frecuentes os columbos e as gaivotas. Tamén con sorte pódense observar «un pato mariño que se chama o negrón e a pardela balear», apunta Ferreiro.

No interior das rías de Pontevedra e Vigo tamén se conservan varios espazos en bastante bo estado para que as aves acuáticas pasen o inverno. Trátase da Seca, en Poio , no fondo da ría pontevedresa. Ferreiro indica que é posible ver, nun volume menos de individuos, as mesmas especies que no Bao.

Xunqueira dá Alba e Vilaboa

Moi preto da cidade de Pontevedra está a Xunqueira de Alba. Pódese chegar andando desde a propia cidade e o visitante atópase cun humidal de gran interese para as aves máis pequenas e para algunhas especies de patos que fan desta contorna o seu fogar durante os meses máis fríos do ano. «Aquí pódense ver lavandeiras e outras aves máis pequenas», sostén o delegado da SEO Birdlife na comarca.

Na ría de Vigou, o lugar de referencia son as Salinas do Ulló, no municipio de Vilaboa . Alí, as antigas estruturas na costa creadas para recoller sal do mar tamén configuraron un lugar onde as aves poden pasar o inverno. Ferreiro indica que nas salinas se poden ver «bastantes patos e algunhas limícolas».

Gustavo Ferreiro, SEO Birdlife: «Para ver as aves invernantes hai que estar pendentes das mareas»

Como experto no mundo da ornitoloxía, Gustavo Ferreiro coñece ben os humedais onde se refuxian as aves nas Rías Baixas

—Que é imprescindible para facer unha boa observación de aves invernantes?

—Levar unha guía de aves, sobre todo se un é principiante, para poder consultar o que ve. Hai guías en papel e tamén hainas dixitais, que se poden levar no móbil. Hai que levar algo de óptica, uns prismáticos ou unha cámara de fotos, e segundo unha persoa se vaia aficionando o seguinte son os telescopios, pero para empezar cuns prismáticos chega.

—Cal é a mellor hora para ir?

—O das horas é relativo. Hai que estar máis pendentes das mareas, de cando baixan porque é cando van ir na busca de alimento. Coas mareas altas marchan e descansan en illotes e de lonxe é moito máis difícil velas.

—Como hai que comportarse para poder velas ben?

—Eu destacaría que non nos achegásemos moito a elas, porque corremos o risco de molestalas e espantalas. Veñen de moi lonxe e moitas veces están moi cansas. Se nos mantemos a distancia, nos observatorios, sen meternos na auga no intermareal, poderemos disfrutar delas. Tamén é importante ir sen can.

—Que roupa se debe levar?

—Eu recomendaría non levar cores moi rechamantes, e como é inverno, levar roupa de inverno e chuvasqueiro.

---

---

---