Riadas devastadoras tras a vaga de incendios na provincia de Pontevedra
PONTEVEDRA
Veciños, comerciantes e Concellos das comarcas de Pontevedra e O Salnés pasaron semanas intentando avaliar e reparar as desfeitas causadas polas inundacións máis fortes da década
30 novs 2021 . Actualizado ás 09:04 h.O outono do 2006 foi un momento complicado para as comarcas de Pontevedra, O Morrazo e O Salnés. Despois dunha onda de lumes forestais que calcinou enormes extensións da provincia no verán, chegaron as choivas do outono e os chans queimados, sen a protección natural da vexetación, sufriron un brutal proceso de erosión. Os ríos de desbordaron da súa canle e arrastraron un enorme volume de troncos e ramas das árbores mortas, así como cinza en grandes cantidades. A consecuencia desta tormenta perfecta, valla a redundancia, padecérona as localidades que se atopaban xunto aos cursos fluviais e nas desembocaduras dos ríos. O Umia, o Lameira ou o Bispo, por citar algúns, causaron estragos en comercios, garaxes e baixos de vivendas en Caldas , Vilagarcía, Marín ou Bueu.
Ata as mariscadoras das rías de Pontevedra e Vigo viron como morrían os bivalvos nos bancos marisqueiros porque á caída da salinidade pola anormal chegada de auga doce das crecidas dos ríos, houbo que engadir as cinzas que enlodaron o fondo das praias e non deixaba respirar aos bivalvos. Entre as áreas máis danadas atopáronse os bancos do fondo das rías, sobre todo na Seca, en Poio , e na canle de Lérez, en Pontevedra. O desastre máis absoluto e sen paliativos concentrouse en Riomaior, en Santa Cristina de Cobres. O banco marisqueiro máis grande de Vilaboa converteuse nunha lameira onde era imposible camiñar sen afundirse no barro ata case os xeonllos.
Retiradas as augas dos centros urbanos, chegou o momento de facer contas dos danos. La Voz de Galicia elaborou un informe sobre os establecementos comerciais e industrias afectadas. Un titular de fai quince anos explicaba a situación de forma moi concreta para Pontevedra e a súa contorna: «Máis de cen negocios recompilan datos sobre os danos das riadas». A desagregación era o seguinte. O Centro Comercial Aberto cifrou en 45 asociados en Caldas máis outra media ducia non afiliada de comercios alagados. A vila caldense levou a peor parte na provincia. A auga mesmo deixou ao centro urbano de Caldas sen servizo de farmacia durante tres días porque se alagaron as das rúas Laureano Salgado e Real. Como era de agardar volveuse abrir o debate sobre o futuro da presa da Baxe, pero a Xunta descartou a súa demolición.
En Marín , contabilizáronse 30 negocios afectados, cunha cifra idéntica para Bueu, onde ata dez establecementos de hostalería comprobaron a forza dun río Bispo que se saíu da súa canle. En Bueu, viuse afectada a rede xeral do abastecemento e a vila quedou sen auga potable máis de 24 horas, circunstancia que tamén pasou en Caldas, aínda que con cortes menos prolongados.
En Sanxenxo , o alcalde, Telmo Martín, atribuíu as obras no río Baltar a que a repercusión en Portonovo fose menor. Alí só houbo que contabilizar un local e unha nave de xeo. En Sanxenxo tamén se destacou que moitos propietarios de segundas vivendas chamaban ao Concello para preguntar polo estado das súas casas de veraneo. Os servizos de urxencia da capital turística das Rías Baixas inspeccionaron os distintos núcleos do rural e só tiveron que intervir en dous chalés, un en Montalvo e outro en Paxariñas.
En Poio , a crecida dos regatos foi tan forte na Seca que causou grandes prexuízos en naves industriais, e tamén deixou malparada parte da contorna do río en Covelo, aínda que aquí non tocase a locais nin vivendas. En Pontevedra , os comerciantes estimaban que a auga entrara nunha vintena de negocios e, unha vez máis, as inundacións repetíronse na rúa Fernando Olmedo, todo un clásico en época de choivas naqueles anos. Vilagarcía tamén sufriu danos e a imaxe dun río canalizado no garaxe dun edificio deu a volta aos informativos das televisións de toda España.
O impacto das riadas no sector servizos obrigou ás Administracións a brindar as súas oficinas municipais para tramitar reclamacións aos afectados. As riadas, tan preto de decembro, tamén foron unha pésima noticia para moitos negocios, que daban por perdida a campaña de Nadal, xa que se lles estragou con lodo e auga moita da mercancía que xa tiñan nos almacéns.
Oito estradas cortadas
As riadas provocaron o afundimento de calzadas, ou encheron de barro e ramas outras moitas vías. Varios días despois das choivas máis intensas, La Voz de Galicia advertía aos seus lectores que tivesen coidado ao circular en coche en oito estradas da provincia. Por exemplo, unha focha na PO-224 entre Ponche Bora con Barro; a PO-300 en Cambados ; o acceso á vía rápida do Morrazo desde Cangas ou un carril inutilizado na N-541 en Cotobade .
As crecidas dos ríos en novembro do 2006 tiveron un anticipo en outubro dese mesmo ano, con forte repercusión no Morrazo, especialmente nos núcleos urbanos de Cangas , Marín e Bueu. Como os bombeiros do Morrazo pasaron a factura por achicar auga de sotos e garaxes ás comunidades de propietarios, na segunda onda de inundacións, moitos se abstiveron de chamalos. Iso si, para que se fagan unha idea de como foi a forza da auga, na rúa Santa Eulalia, en Cangas, cando os veciños lograron chegar aos seus vehículos, atopáronse coa dantesca escena de coches montados de tres en tres.