«Ninguén che pode ensinar a inventar unha historia»

Alfredo López Penide
López Penide PONTEVEDRA / LA VOZ

PONTEVEDRA

CAPOTILLO

O autor de «A boca do diaño» forma a 132 potenciais escritores de toda España e Sudamérica

01 may 2021 . Actualizado ás 05:00 h.

Autor da boca do diaño ou A predición do astrólogo, Teo Palacios ten claro que «é imposible» explicar como chegou a ser escritor. «Son de Sevilla e recordo os veráns tombado en casa dos meus pais escribindo historias de piratas porque lera O corsario negro, pero daquela a vida empeza a darche leñazos, vas por unha banda, vas polo outro ata que un día che dis: ‘O que eu quero realmente é facer isto'. Posche a traballar, a estudar narrativa, ver que tes que facer para que unha novela funcione e logo sempre tes que ter un puntiño de sorte. É un factor que está aí para todo. A partir de aí conseguín que unha boa axencia me representase e comecei a miña carreira editorial».

-E diso fai uns dez anos, é así?

-Si. En dez anos teño 5 novelas publicadas en 8 países.

-O segredo dunha boa novela é como o segredo do Santo Graal da literatura?

-Ninguén, absolutamente, ninguén, nin o mellor editor do mundo, pode asegurar se unha novela se vai a converter nun best-seller ou non. Hai novelas que son marabillosas e teñen todos os ingredientes necesarios para selo, pero non conseguen dar o salto. E outras que ninguén llo agarda, de súpeto, rematan vendendo vinte millóns. Unha novela ten que ter unha serie de alicerces se queres que funcione: un bo conflito, uns bos personaxes, un bo arco dramático e diferentes estruturas que se poden aprender e que teñen que estar aí para que a novela funcione, pero todo isto por si só non che garante o éxito.

-Fala de aprender, creo que niso se basea o seu método, o método PEN.

-Efectivamente. É o sistema que eu mesmo utilizo para crear as miñas novelas e é susceptible de ser aprendido. Fálase moito do talento na escritura. Ou tes unhas determinadas cualidades e es capaz de inventar unha historia, pero ninguén che pode ensinar a inventar unha historia. O que si se pode é ensinar a contar ben esa historia. Como se aprende iso? A través das técnicas narrativas, que son as que eu mostro no método PEN.

-Para este método uno ten que ter unha semente previa ou serve para calquera?

-Teño alumnos que non escribiran nunca antes, presentáronse ao seu primeiro concurso literario e gañárono. Non é o habitual. O normal adoita ser xente que sempre quixo escribir, que soñou con ter unha carreira como escritor, pero, por trapos ou por farrapos, non foron capaces de dar o paso. Tes que ter a capacidade de crear unha historia, pero soamente con que se che ocorra non é suficiente. Podes contar a historia dos soldados de Pontevedra durante a guerra contra os franceses, pero só con iso non tes bastante. Tes que engadirlle unha serie de ingredientes que é algo que si podes aprender.

-Cantos alumnos ten?

-Son 132 en diferentes niveis. Son de toda España, pero tamén de Chile , Uruguai, Arxentina, México, Colombia, Perú...

-Polo que teño entendido é algo totalmente innovador.

-Ata onde eu sei é algo innovador. Cando o puxen en marcha incluín o que chamo persoais, unha serie de axudas para que o autor poida ir desenvolvendo paso a paso os elementos que necesita para a súa novela. Cando creei isto non había ninguén que o fixese, polo menos ata onde eu se. O que fai diferente ao método PEN é a globalidad do sistema. Son clases en directo a través de videoconferencias, contéstanse permanentemente todas as dúbidas e trátase de acompañar en todo momento ao futuro escritor.

-Cantos dos seus alumnos son agora famosos?

-Definir o termo famoso é complicado. Nos últimos oito anos os meus alumnos publicaron preto de cincuenta novelas con editoriais tradicionais. A última en conseguilo foi Nieves Muñoz, quen publicou a súa primeira novela con Edasa. Na primeira tirada sacou varios miles de exemplares e, ao cabo de dous meses, necesitou unha segunda edición. Tres meses despois estaba publicada en cinco ou seis países.

-E se pregúntolle polo seu próximo proxecto literario?

-Estou agora mesmo traballando nel. É alto segredo. Podería dicircho, pero logo tería que matarche. Unha das cousas que me impulsa a escribir novela histórica é que aprendo moito durante todo o proceso de investigación. Estou a volver a escribir unha novela ambientada na España dos Austria, finais do século XVI, coa guerra de Flandes polo medio e ata aí podo contar.