Comeza a conversión de Subidá nun museo ao aire libre

Marcos Gago Otero
marcos gago MARÍN / LA VOZ

PONTEVEDRA

MARCOS GAGO

A actuación supón a fase final do convenio do 1 % Cultural

01 sep 2020 . Actualizado ás 05:00 h.

Marín gañará un novo espazo cultural ao aire libre cando rematen os traballos recentemente iniciados de posta en valor do castro de Subidá, na parroquia de Mogor. Esta actuación no xacemento leva a cabo como fase final do convenio subscrito no seu día pola Deputación de Pontevedra e o entón Ministerio de Fomento, a cargo do programa estatal do 1 % Cultural. Os traballos atópanse nunha fase inicial, limitados por agora á roza e limpeza da ladeira, a retirada de elementos anticuados ou deteriorados e o valado do recinto onde se vai actuar. O castro de Subidá é un dos máis grandes da comarca, pero só está escavado unha porción moi pequena, que é, xunto co acceso principal, onde se prevé executar o proxecto de musealización.

Cabe sinalar que esta iniciativa é un dos 17 xacementos galaicorromanos que se incluíron no convenio entre as dúas Administracións. A Deputación ocupouse da escavación dalgunhas das localizacións máis relevantes da provincia por exemplo A Lanzada e Santa Trega, mentres que agora lle corresponderá ao departamento estatal o seu amaño final e musealización.

Cando todo estea rematado, os 18 lugares elixidos conformarán unha rede de xacementos arqueolóxicos que permitirán seguir a evolución social desta zona de Galicia desde tempos remotos.

Esta iniciativa dotará dun sistema uniforme de identificación e exporá unhas pautas comúns en cada lugar escollido, baixo o nome xenérico de Trazas de Pontevedra. Na memoria publicada no seu día polo, actual Ministerio de Transportes (Mitma) explícase que busca «proporcionar novos elementos de identificación que conecten á cidadanía co seu pasado e expliquen a transformación histórica do noso territorio, desde as épocas máis remotas da Prehistoria ata a actualidade». Neste sentido, «os traballos levarán a cabo cunha intervención delicada e respectuosa tanto coa memoria histórica de cada xacemento como coas paisaxes naturais onde dita memoria permanece arraigada», explicábase no proxecto.