Abelardo Lage, que se lanzou ao mar de noite para salvar a un veciño que caeu ao mar: «Nunha situación así non cho podes pensar»

Abelardo Lage Fernández oíu berros de auxilio desde o mar, na ría de Pontevedra, e non llo pensou dúas veces. Lanzouse á auga para intentar axudar a un home duns 60 anos que se caeu á ría, logrando sacalo co auxilio doutras dúas persoas desde terra coa axuda dunha corda. Ocorreu na noite do pasado domingo no porto de Combarro, no municipio de Poio. 

O propio protagonista da historia, de 35 anos, narra o seu odisea que describe, agora que todo pasou e o resultado foi bo, como «un baño no inverno». Todo ocorreu ao redor das nove e media da noite do domingo, cando Abelardo se atopaba na súa casa, nun sexto piso dun edificio de Combarro que mira ao mar. «Eu estaba en casa, no sofá, e era un momento en que quedou todo en silencio». Entón: «escoitei de lonxe os berros dunha persoa dicindo '¡auxilio! ¡auxilio!'. Abelardo admite que ao principio non lle deu importancia. Con todo, os berros eran insistentes e, polo tanto, saíu ao balcón e empezou a berrar dicindo: 'quen hai? quen hai?'. Todo estaba escuro, noite pechada de decembro. «No porto», respondeu a voz descoñecida. «Volvinme ao cuarto e chamei ao 112, pero con tan mala sorte que quedei sen batería. Só me deu tempo a dicir que había unha persoa no porto de Combarro que parecía que estaba en problemas», relata. 

Ante esta circunstancia, Abelardo decidiu actuar. Colleu o coche -«non sei moi ben por que porque a miña casa está diante do porto e podía ir correndo». Sin duda, os nervios. Ao chegar á rada, viu a dúas persoas que estaban a pasear e díxolles que chamasen ao 112, porque había un home que estaba a berrar pedindo auxilio. Os dous mozos, que non escoitaran nada, non parecían tomarllo en serio a principio. «Eu empecei a berrar e o home non me respondía, e preocupeime porque pensei que se me foi ao fondo e como era de noite non se vía nada». Afortunadamente o home seguía flotando na auga e tivo forzas para poder volver berrar unha vez máis. A súa voz guiou a Abelardo, que puido localizalo no mar, a un ou dous metros da beira. O problema era como sacalo da auga. As pedras do espigón non eran o suficientemente seguras para intentalo a pé. A única solución viable era lanzarse ao mar. E así o fixo. Sabe que non todos terían feito o que vostede?, pregunta o xornalista. «Supoño que si o fixo moita xente, polo menos gustaríame que así fose», contesta este veterinario ourensán.

«Cando vin á persoa na auga, quiteime a cazadora e as zapatillas e lanceime á auga». Non dubidou. «Nunha situación así non cho podes pensar», sostén. Na a auga, logrou achegarse ao home e esta vez si que os outros dous mozos que estaban no porto déronse conta de que a cousa ía en serio e que había unha vida en perigo. O accidentado non tiña moitas forzas para agarrarse a nada, así que lle lanzaron un cabo a Abelardo e o foron guiando en paralelo ás rocas do espigón ata a rampla de varada. Leste foi o momento máis delicado da improvisada operación: intentar sacalo da auga sen ferilo máis. «O home estaba moi magoado, tiña un brazo que non podía usar», lembra o heroe de Combarro. 

Coa axuda dos outros dous mozos e o auxilio dunha táboa, lograron izalo a terra, aínda que lles custou bastante traballo porque o home pesaba, apenas podía moverse e aínda que uns empurraban desde terra e Abelardo desde a auga, temían facerlle dano. Pouco tempo despois chegaron ao lugar a Policía Local de Poio, Protección Civil e tamén sanitarios do 061, que se ocuparon dos últimos momentos do rescate, levar ao accidentado nunha ambulancia. O home presentaba mazaduras e un golpe na cabeza, segundo sinalaron os servizos de rescate e tamén o propio Abelardo, que eloxiou a profesionalidade dos medios empregados e como atenderon ao home que acababa de salvar da ría. En canto ao heroe da xornada, o veterinario ourensán, resultou ileso. Apuntou que a auga «estaba moi fría», pero engadiu que non había marxe para actuar doutro modo. Como precaución, antes de lanzarse ao mar deixara a súa cazadora e calzado en terra, así que cando deixou ao home na rampla, quitouse a roupa mollada e puido pórse algo seco mentres interviñan os sanitarios e a Policía Local e Protección Civil levaban ao ferido a lla ambulancia. «Había un Garda Civil que quería que me visen nunha ambulancia, pero díxenlle que eu estaba ben, que a miña casa está ao lado e que o que quería era darme unha ducha», apunta. Desta forma, Lage retirouse á súa vivenda, satisfeito de ter escoitado os berros e de ter actuado. «Tiven a sorte de que había moito silencio cando o home empezou a berrar», engade. 

O accidentado é veciño da parroquia de Samieira, tamén en Poio, e segundo explicou o 112, ao parecer acabou na auga porque escorregou cando se atopaba paseando polo porto. Pola súa banda, a Policía Local de Poio quixo salientar a actitude de Abelardo. «Queremos destacar a conduta exemplar do veciño que sen dubidalo salvoulle a vida a esta persoa, con axuda doutras dúas que estaban no porto».

---

---

---