As municipais poden exporse como unha segunda volta das xerais, pero os matices locais competirán contra as tendencias que veñen do 28A
05 may 2019 . Actualizado ás 05:00 h.Hai unha semana que os pontevedreses como o resto dos españois fomos chamados ás urnas e decidimos que o PSOE fose o partido máis votado e que Pedro Sánchez teña encoméndaa de presentarse á investidura e formar goberno. Se será só ou en coalición, con pacto de lexislatura ou con acordos puntuais, está por ver. Sempre despois do 26 de maio. Antes deberán resolverse as eleccións municipais, autonómicas e europeas dentro de tres domingos. Para os partidos políticos exponse como unha segunda volta. Unha reválida. Pero en clave local, en clave pontevedresa, van entrar en xogo máis factores que influirán, veremos ata onde, para depararnos o desenlace desa próxima noite electoral. Aquí o BNG non sae de comparsa, como en xenerais, senón de principal favorito. Miguel Fernández Lores, tras 20 anos consecutivos na alcaldía da cidade, pretende prolongarse nun sexto mandato e desexa facelo coa maioría absoluta que se lle veu resistindo.
Alzas e baixas
Ata que punto as tendencias de voto que se produciron nesta cidade fai sete días, pódense repetir e en que medida poden influír no resultado do 26M? Esta é a gran pregunta.
Partimos do principio xeralmente aceptado de que a cidadanía vota diferente segundo trátese de xenerais ou municipais, polo que asumimos que un elector pode decidirse por papeletas diferentes, mesmo, antípodas segundo para que se vota. En Pontevedra ese comportamento electoral deuse nos últimos anos, de modo que votantes de Rajoy, Feijoo e Ana Pastor foron capaces de votar tan normalmente a Fernández Lores nos comicios locais. É obvio que se vota en consecuencia dun sentido pragmático que explica un comportamento electoral tan zigzagueante.
Á vista dos resultados do pasado domingo son PSOE, Cidadáns e BNG quen presentan tendencias de voto á alza en Pontevedra, mentres PP, Unidas-Podemos e En Marea mostran tendencias á baixa. E de propina, a aparición de Vox que é novidade e ao mesmo tempo intriga con eses 2.941 votos que rascou nesta capital.
Se as tendencias se mantivesen, aínda con todas as correccións que implica o cambio mental de votar xerais e logo municipais, podemos asistir a unha redistribución de votos e concelleiros na esquerda e na dereita. E a unha corporación local máis fragmentada con ata media ducia de grupos municipais.
Nas locais do 2015, cunha participación do 60 %, a barreira legal do 5 % do voto válido fixouse nos dous mil sufraxios. Cidadáns con María Rey foi o último en franquear ese listón con 2.268 papeletas que lle deron unha concellaría. Outra cifra para pensar: o último concelleiro asignado, o cociente número 25 sacouno o BNG (1.420 votos) que lle outorgou o decimosegundo escano. Ambos os números serven para responderse á típica pregunta de canto custa sacar un concelleiro en Pontevedra.
Duelos a esquerda e dereita
A subida de votos do PSOE entre a cidadanía da capital evidencia un dato impresionante: os 16.349 votos colleitados o pasado domingo supoñen case cuadruplicar o número dos obtidos pola candidatura socialista que encabezou Tino Fernández nas municipais de 2015 (4.277). E propicia unha comparación moi suxestiva: o BNG cultivou o domingo pasado 3.436 votos que supoñen case a quinta parte dos 17.050 sufraxios que a lista de Lores conseguiu fai catro anos en municipais. Podería sospeitarse un transvasamento de voto -útil- segundo trátese de elixir presidente do Goberno ou alcalde da cidade.
A cuestión agora é outra: canta desa renda será capaz o PSOE pontevedrés de reter? Se así fose, parece obvio que as posibilidades do BNG de vencer con maioría absoluta minguarían na medida en que creza por amais de tres, o número de concelleiros que saque o PSOE. Se así fose sería máis imaxinable un novo goberno municipal de coalición entre nacionalistas e socialistas, como xa vivimos entre 2007 e 2015.
A repartición de votos entre a esquerda ten outros dous actores máis cuxa sorte está crucificada polo cisma que atravesan. Unidas-Podemos e Marea pelexan por un mesmo espazo electoral, unha bolsa de dez mil potenciais votantes que fai catro anos compartiron. Nas xerais do domingo a marca de Pablo Iglesias levou a maior tallada con 7.681 papeletas no municipio, mentres Marea pegábase un monumental tortazo con só 472. É obvio que o tándem Luís Rei/Tere Casal ten posibilidades de voltear esa tortilla fronte ao descoñecido candidato de UP, pero todos eles corren o risco de que PSOE e BNG cómanlles gran parte da torrada.
Na dereita, ou mellor dito o centro-dereita que agora todos reivindican, Rafa Domínguez e o PP local tiñan un reto moi difícil que desde o domingo se torna imposible. Máis que pelexar por un incremento de voto e concelleiros, deberán combater por evitar un maior derrubamento. Os seus problemas chámanse Cidadáns e Vox. Ambos comen do caladoiro electoral que nalgunha ocasión anterior (2011) levou ao PP a ter 17.244 votos nesta cidade. O presumible crecemento de C's -pese ao cambio de póster- e a erosión que lles xerará Vox prometen unha redistribución de concelleiras.