Púgnase por gañar o relato, as rúas e os contenciosos xudiciais
14 abr 2019 . Actualizado ás 05:00 h.Levamos un mes co tema Ence colocado en cabeceira da actualidade, non só local senón tamén galega, á vez que marca o paso á campaña electoral continua que vivimos mercé ao solape dos comicios xerais e municipais. O asunto non presenta sinais de esgotamento. Ao contrario: retroaliméntase. E ademais, como xa escribín recentemente nesta mesma contraportada, segue resultando moi poliédrico. Ofrece máis facetas. Nesta semana comprobamos que -como noutros conflitos- se libran confrontacións paralelas: a batalla polo relato e a batalla pola rúa. Sen que se poidan disociar.
O persoal da pasteira, os sindicatos que lles apoian así como auxiliares, madeireiros e demais contorna de intereses que xera Ence imponse por goleada no terreo das mobilizacións. Na batalla polo relato hai máis igualdade. O conflito hase enroscado ao pescozo da campaña electoral e no argumentario dos candidatos. Enseguida comentarei o do venres noite. Antes urxe completar o enfoque inicial: non se pode nin debe esquecer que estamos ante un contencioso xurídico que xa que logo resolverase en sede xudicial. Nesta vertente tamén acabamos de ter unha novidade de moitísimo relevo: a Audiencia Nacional, a pesar de que o Goberno de España non vaia a defender a prórroga outorgada ao ordenar a violación da Avogacía do Estado, decidiu escoitar as alegacións tanto da empresa pasteira como dos seus traballadores aceptando o personamiento solicitado.
O vivido o xoves tarde en Pontevedra foi rotundo. A caravana de camións de transportistas de madeira e a de vehículos de menor tonelaxe integrada por empresas auxiliares colapsaron o tráfico nesta cidade durante o tempo que durou a mobilización. Miles de condutores víronse atrapados polo tráfico lento e as retencións que ocasionaron tanto na circunvalación da cidade a través da autoestrada, como dentro do propio centro urbano.
Os traballadores gañan a rúa
Foi unha mostra de poder de convocatoria inapelable por moito que o Concello ou a Subdelegación do Goberno pretendesen impedila, primeiramente, e logo tolerala pero relativizando a súa transcendencia; incluso achacándoa á innegable influencia da empresa. Mentres o BNG, PSOE e APDR non moveron ficha, os traballadores de Ence multiplícanse ante diversas institucións. Como se viviu extramuros do Parlamento galego ou no pleno municipal de Cerdedo-Cotobade. Mentres dentro se desenvolvían intensos debates, portas fóra as mobilizacións de traballadores de Ence acentuaban a presión, pois non hai outra finalidade na batalla pola rúa. Incluso forzando un traslado de pleno na Deputación que tan mal sentou ao goberno coaligado PSOE-BNG. En cambio estrañoume que os traballadores deixasen pasar o último pleno do actual mandato municipal de Pontevedra. Alegaron problemas de loxística (?)…
A importancia electoral é tal que foi o tema central para a maioría dos oradores dos mitins do venres noite. PP e BNG rivalizaron a distancia e á mesma hora, desde o auditorio de Afundación e Teatro Principal respectivamente. Ana Pontón, Miguel Fernández Lores e Carme dá Silva arremeteron contra o Partido Popular ao que identifican como «o home de palla de Ence» apelando a que sacar a fábrica suporá «unha vitoria para o Concello, a poboación e para a ría».
Rajoy fixo un idem
As antípodas do mitin do PP onde Rafa Domínguez e aínda máis Alberto Núñez Feijoo se fajaron a reivindicar o «enorme impacto beneficioso de Ence na economía pontevedresa e galega» brandindo os números que move en empregos, facturación e loxística. Ninguén se saíu do guion, salvo… Mariano Rajoy. Na súa primeira reaparición pública nun mitin, desde a moción de censura, e a pesar de estar en Pontevedra, o expresidente fixo un «rajoy». Nin alusión nin contestación a Pedro Sánchez e a súa decisión de contravenir a prórroga outorgada a Ence. Aínda que se puxo en dúbida a legalidade da decisión que o goberno en funcións que el presidía adoptou en xaneiro do 2016.
Anos de preito xudicial
O que Rajoy evitou explicar e Sánchez decidiu que non defenda a Avogacía do Estado, terá que ser mantido só por Ence e os seus traballadores nas sedes xudiciais ata onde chegue o contencioso. Empresa e persoal quedaron sen o amparo xurídico do Goberno. Salvo que un novo inquilino na Moncloa motivase un novo cambio de criterio, pero faría falta un terceiro ditame xurídico da Avogacía do Estado que parece improbable.
A cambio, Ence e os seus traballadores conseguiron que se lles recoñeza capacidade para presentarse xuridicamente. A Audiencia Nacional así o acaba de comunicar nunha decisión de gran importancia que lles permitirá contrapor os seus argumentos fronte aos que presenten Concello de Pontevedra, a APDR e Greenpeace, promotores das demandas contra a prórroga.
Tardará tempo en saberse o desenlace. Ata seis anos podería demorarse un fallo definitivo pois as partes esgotarán a secuencia de recursos. De modo que tras a Audiencia Nacional, acudirán ao Tribunal Supremo e ao Constitucional. De modo que o asunto, con todas as súas facetas, seguirase entreverando tamén en próximas citas electorais.