Os videosubmarinistas Ángel Manuel Rey e Paco Ventoso conseguiron a medalla de bronce no Campionato de España que se celebrou en Murcia
10 oct 2018 . Actualizado ás 11:31 h.Ían a paus para axudar á selección galega a conseguir a primeira posición na clasificación por equipos do Campionato de España de vídeo submarino e atopáronse co premio da medalla de bronce. Ángel Manuel Rey é director do IES Asorey do Cambados e Paco Ventoso, funcionario no Concello de Vilagarcía. Ambos teñen o que definen como «un vicio caro», que de cando en vez lles dá satisfaccións e que non é outro que gravar pequenos documentais baixo as augas.
Fai ao redor de vinte anos que andan mergullándose polas augas da comarca. Anxo comezou con 24 anos a tomarse en serio o da pesca submarina e o encontro con Paco chegou a principios de século. «No 2003 participamos por primeira vez nun campionato de fotografía submarina», lembra. Aínda utilizando o carrete. A partir de aí comezou unha colaboración que cinco anos máis tarde saltou xa ao vídeo submarino.
Forman un equipo moi ben engraxado. Cando participan na modalidade de fotografía, Paco é o cámara e Anxo o seu axudante, e viceversa no vídeo. En realidade, ambos coñecen ben o oficio. «Os dous sabemos facer de todo», apunta Paco.
O mar é o que decide
Non é doado esta modalidade. Paco e Anxo levan un guion preparado, pero logo é o mar o que decide, porque as súas circunstancias poden variar. De feito, iso pasou no Campionato de España. «Levamos o guion practicamente elaborado e finalizado. O único que queda pendente é incorporar as imaxes submarinas para integrar na película, e temos que ir adaptándonos. Neste caso tivemos tres días para coñecer os puntos de inmersión, pero o caso é que o día da competición dúas das zonas cambiaron completamente», explica Anxo. O cambio, con todo, véunoslles nada mal aos arousáns, que están moi acostumados ás características que se atoparon. «As augas aquí son verdes, cunha visibilidade máis reducida», explica Paco. Isto complicaba moito tecnicamente a competición e houbo que esmerarse no balance de brancos. Con todo, o último día, atopáronse cun acuario, nunha zona na que había un cemiterio de barcos ao lado dunha enorme pedra.
Non sempre baixan á mesma profundidade. Trátase de atopar, durante as inmersións previas, da flora e a fauna que mellor lles pode cadrar. Hai un límite, que é de trinta metros, pero por razóns de seguridade, e quen llo salte é sancionado.
Sendo todo tan espontáneo, pode suceder que o traballo nunha inmersión convértese en todo un fracaso. A eles pasoulles no Campionato de España. «Cando chegamos á sala de edición tivemos que descartar moitos planos porque non saíron como queríamos.», lembra Anxo, pero no segundo día puideron completar o que lles faltaba.
O seu tema versaba sobre o lixo nos océanos. Blue heart chamábase e contaba de boca da oceanógrafa Sylvia Earle -que este ano foi galardoada co premio Príncipe de Asturias á Concordia- o problema da contaminación dos plásticos e o exceso deles que hai nos mares, ademais do cambio climático e a súa incidencia na cantidade de plancto, e tamén das áreas mariñas. Os traballos deben ter un mínimo de dous e un máximo de cinco minutos.
Paco e Anxo aproveitan sobre todo o verán para gozar do seu vicio. «No inverno pouco saímos», recoñece Anxo. A seguinte cita no calendario é a Gala de Imaxe Submarina, que o ano pasado celebrouse, cun gran éxito, na Illa organizado polo seu club, o Con Grande de Vilanova de Arousa, e este ano será no norte de Galicia.
E falar desa gala serve para que poidamos REVISAR desviar o final da conversación cara á posibilidade de que as augas de Arousa acollan un campionato de España da modalidade. Xa sucedeu no 2006 e con gran éxito e bo sabor de boca na federación que, segundo apuntan ambos, estaría encantada de poder repetir por aquí. «O potencial da imaxe submarina está aquí, na ría de Arousa, agora mesmo», subliña Paco.
O problema, como non, é o diñeiro. Con todo, e atendendo ás contas que ambos fan, non parece que supoña un gran dispendio unha cantidade que andaría polos 40.000 euros. «Sería a miña gran ilusión», afirma Paco. E un gran escaparate turístico, convén engadir.