«Estabamos intranquilas, porque dar a luz tan lonxe non é nada agradable»

sindo martínez / p. varela VERÍN / CORRESPONDENTE

VERÍN

Santi M. Amil

Tres mulleres verinesas embarazadas miran con alivio a reapertura do paritorio

22 ene 2020 . Actualizado ás 08:08 h.

A noticia da reapertura do servizo de paritorio desde unha data non determinada do mes de febreiro aliviou ás preto de trinta embarazadas do distrito sanitario de Verín . Todas as afectadas prefiren dar a luz no centro onde se seguiu a súa xestación desde hai meses. Desde primerizas ata nais veteranas, todas mostran o seu entusiasmo polo anuncio da posta en marcha de novo dun servizo que, creen, «non debeu suspenderse».

A recta final de Alexandra

Alexandra María está nas últimas semanas do seu embarazo. O seu parto pode ter lugar en cuestión de poucos días. Móstrase entusiasmada polo feito de que o paritorio vaia a reabrir en poucas semanas. «Hai que ter en conta que a atención personalizada á muller é fundamental nun embarazo. Aquí estamos atendidas desde hai meses por bos profesionais que tamén nos axudarán no parto», comenta. E expón: «Algunhas de nós estabamos intranquilas cando pecharon o paritorio en decembro porque a idea de ter que dar a luz tan lonxe non é nada agradable». Agora, agarda poder ter ao seu bebé alí, no hospital comarcal. «Estamos no ano 2020. Que intenten pechar un paritorio a estas alturas non é algo lóxico», resume.

Santi M. Amil

A quinta vez de Dolores

Dolores Dosantos vive con tranquilidade a súa trixésima sexta semana de embarazo. Non é, precisamente, unha nai primeriza. Xa pasou en catro ocasiones polo transo de dar a luz a un bebé. «Paréceme algo estupendo que reabran o paritorio. Quedamos preocupadas cando nos decatamos de que pechaban o servizo. Non nos parecía nada ben», resalta. E engade: «É moi positivo contar con profesionais bos como os que hai aquí, que xa nos coñecen e saben como vai o noso embarazo. Creo que iso é algo esencial». Dolores ten a esperanza de dar a luz ao seu quinto fillo sen incidencias: «Agardo facelo neste hospital e non estar preocupada de se me mandan ou non a Ourense a fume de carozo nun momento dado».

Santi M. Amil

Azucena viviuno con inquietude

Azucena Grande está a piques de ser nai primeriza. Residente en Verín , indica que se atopa no seu sétimo mes de xestación. «A atención do persoal de aquí é excelente. Creo que todas as mulleres embarazadas da comarca atopámonos moi a gusto con eles», relata. «A moitas de nós sentounos moi mal a noticia do peche do paritorio. Estabamos intranquilas», di. Azucena confía nas condicións do paritorio, pero a súa preocupación durante o inicio do peche foi a distancia: «Vivo en Verín e isto realmente queda ao lado, pero penso noutras mulleres que igual están na Gudiña ou noutros municipios afastados e a opción de dar a luz en Ourense era algo moi inquietante polo risco que nos supuña».

As matronas non entenden o consentimento «reforzado»

Begoña Pérez, profesional sanitaria en Verín e integrante da Asociación Galega de Matronas, valorou este martes a indicación da Xunta de que as nais que decidan ter aos seus fillos en Verín deberán asinar un documento «reforzado» para coñecer con exactitude a que se enfrontan. «Nunca escoitamos falar diso. Hai consentimentos informados cando se trata de intervencións por unha patoloxía ou lesión. No caso dun parto, cando é cesárea. Pero ese matiz de consentimento informado reforzado parécenos unha cousa estraña», indica.

Ademais, estima que Núñez Feijoo «ningunea ás matronas porque practicamente nin nos nomeou na súa comparecencia cando nós sempre estamos nos partos de baixo risco», indicou.

Na mesma liña encadrouse a portavoz da Plataforma SOS Sanidade Pública dá Comarca de Monterrei , Eva Fernández: «Valoramos positivamente que a xerencia de Verín apure na contratación dos pediatras, pero moléstanos bastante que a Xunta aluda aos profesionais sobre esa suposta falta de pericia, cando ao longo de 26 anos nunca pasou nada aquí». O xefe de ginecología de Verín, Javier Castrillo, tamén mostrou o seu desconcerto momentáneo: «Estamos á espera dunha notificación oficial sobre ese consentimento. Ata entón, temos claro que seguiremos os estándares sobre notificacións de ata agora, baseados nas recomendacións das sociedades científicas».