Nerea Añel súmase á tráxica lista de mulleres que morreron a mans de parellas ou exparellas
20 jun 2021 . Actualizado ás 05:00 h.Sete crimes machistas tinguiron de loito a historia máis recente da provincia de Ourense. Ataques a mulleres por parte de quen eran os seus noivos ou parellas, ou o foron no pasado, deixaron unha pegada de terror que sumou un novo caso esta mesma semana. A imputación de Julio G. S.na morte da súa noiva, Nerea Añel, ocorrida en xaneiro do 2020, é o último capítulo dun terrible drama que non entende de idade nin condición e sitúanos ante unha evidencia: calquera pode ser unha vítima.
O foi, no 2001, unha moza de Viana do Bolo, Montserrat Martínez, que non regresou á súa casa tras ter saído cos seus amigos un sábado pola noite. O seu corpo foi atopado poucos días despois nun barranco e aínda que Manuel Mouriño sempre foi sospeitoso, non puido entón probarse nada. Nove anos despois Mouriño foi denunciado por violencia de xénero e isto fixo saltar as alarmas. Acabou confesando que estivera coa vítima, no que parecía un encontro amoroso, aínda que tras unha discusión a empurrou e ela se desnucó ao caer ao chan. O homicida ocultou o corpo entre unhas zarzas e foise. No 2011 foi condenado a once anos de prisión.
Especialmente violento foi o suceso co que se espertaron os veciños da capital ourensá na mañá do 26 de decembro do 2004. Rexistrouse unha explosión nunha vivenda da rúa Alejandro Pedrosa, pero o que se presentaba nun primeiro momento como un accidente, rematou sendo un crime machista. A vítima, Rosa María Pinto, unha moza de 31 anos cuxo cadáver foi atopado no medio dun charco de sangue, no interior da vivenda. Non foi a explosión da bombona o que a matou, senón o seu marido, José Antonio González Iglesias , que a apuñalou, feriu gravemente ao bebé de ambos e logo tirouse pola fiestra tras prender uns papeis e provocar unha explosión. Non se morreu, e milagrosamente tampouco o pequeno. No 2006 condenóuselle por asasinato a 24 anos de cárcere.
Outra data marcada en negro no calendario é a do 23 de agosto do 2009. Esa noite Laura Alonso, de 19 anos, saíu de casa e nunca máis regreso. Buscoulla durante días, sen éxito, ata que os seus restos foron atopados nunha zona forestal de Toén , non lonxe do lugar no que aparecera o seu coche. Días despois os investigadores arrestaban a Javier Cruz, exnovio da vítima. A noite dos feitos estivo con ela e, tras unha discusión dentro do vehículo da nova, el asfixiouna ata a morte. Logo desfíxose do seu cadáver. No xuízo por este crime, que conmocionou especialmente á sociedade ourensá, varias testemuñas, e mesmo a psicóloga que a trataba, admitiron que durante a relación de parella, Javier sometera a unha situación de malos tratos a Laura. Condenárono no 2012 a 18 anos na Audiencia Provincia, pero o Tribunal Supremo rebaixou a 15 anos esa pena.
A Julia Lorenzo Diz, de 64 anos, atopárona morta na cama da súa vivenda da Veiga dás Meás, en Vilardevós , o 3 de marzo do 2012. Xunto a ela xacía o seu marido, que antes de quitarse a vida e tras ter segado a da súa esposa dun disparo, puxo carteis na rúa avisando aos veciños do crime. A arma estaba xunto á cama. Fin da historia. Non houbo xustiza para esta vítima.
O crime de Isabel Fuentes volveu de novo a revolver as conciencias sobre o drama da violencia machista e, sobre todo, a indefensión das vítimas. A muller, de 65 anos, convalecía nun cuarto do complexo hospitalario de Ourense cando o seu marido a matou. Mentres finxía que a coidaba, colleu un coitelo de carniceiro e cravoullo catro veces. Máis tarde sóubose que o golpe na cabeza que levara a Isabel ao hospital non llo deron uns ladróns que entraron a roubar, como dixo o seu marido, senón el mesmo. Á segunda logrouno. No 2017 Aniceto Rodríguez foi condenado a 31 anos de cárcere pero apenas cumpriu unha pequena parte desa pena. Morreu na prisión da Lama en setembro do 2018.
Antes diso xa se produciu outro crime. O 29 de xaneiro do 2017 José Alén matou á súa muller, Virginia Ferradás Varela, de 55 anos, na vivenda que ambos compartían no Carballiño , tras ter regresado da emigración en Suíza. El, demente, atacouna no dormitorio e asfixiouna ata a morte. Un tribunal determinou que Alén debía cumprir a súa condena nun centro psiquiátrico penal.
Outras sete mortes de mulleres en dúas décadas, algunhas das cales nunca se resolveron
Non se consideraron violencia de xénero porque non se constatou que houbese unha relación afectiva entre vítima e agresor, pero a lista de mulleres mortas a mans de homes tamén presenta cifras alarmantes. Non deben quedar no esquecemento, así, nomes como o de María del Pilar Palacios, unha muller de 35 anos que residía en Ourense e traballaba nun club. No 2007 acabou coa súa vida José Carnero nunha vivenda de Lugo. Condenárono a dez anos de cárcere polo crime.
O cadáver de Aurora Dacunha apareceu en novembro do 2005 nunha cuneta de Listanco (Maside). A muller, de 58 anos, dedicábase a prostitución e tivo a mala sorte de atoparse unha noite en Ourense con Antonio Gali Balaguer, un asasino con dúas mortes ás súas costas. O de Aurora foi o terceiro e por iso afronta unha condena de 19 anos de cárcere.
Outra prostituta, María Socorro Dasilva, de 26 anos, foi achada nas augas do Avia en febreiro do 2009. Días antes Ramón Fernández acabara coa súa vida dun disparo na súa vivenda de Cenlle. Admitiu o crime e cumpriu condena, pero no 2017 suicidouse nun motel de Vigo.
Pesan na lista de feminicidios outros nomes, como os de Marina Boo, Teresa Campos ou Socorro Pérez, cuxas mortes aínda non se resolveron. Pola de Ana Balboa, ocorrida o pasado febreiro, si hai un sospeitoso.