O outono é tempo de presentar orzamentos. Fieis á súa cita, salvo en momentos de inestabilidade política en grao máximo, os gobernos central e autonómico presentan a súa folla de ruta. É o momento de marcar prioridades e de tomar nota para dentro dun ano e comprobar se se cumpre o prometido. No caso da provincia de Ourense non é complicado facer ese recoñecemento, xa que as obras de envergadura cóntanse cos dedos dunha man. E, ademais, debido á lentitude da execución nos traballos, case nolas sabemos de memoria porque aparecen ano tras ano, a pesar de que algunhas delas nin tan sequera están iniciadas. E é que por moito que agora vexamos infraestruturas como a A-56, a A-76 ou a variante exterior do AVE todos os ourensáns sabemos, que bobos non somos, que nin a curto nin a medio prazo poderemos viaxar por unha vía de alta capacidade a Lugo ou a Ponferrada, nin tampouco poderemos librarnos do coñecido como tramo dá vergoña do ferrocarril á súa entrada á cidade. Son algunhas das nosas materias pendentes. Pero hai máis e moitas delas nin tan sequera están entre as promesas dos políticos. Estes días 16 colectivos sumábanse a unha campaña para que as cidades de Ourense e Vigo estean comunicadas por alta velocidade nun tempo de 25 minutos. Parece ciencia ficción, pero o certo é que é unha distancia e un tempo do que gozan en case toda España. En moitas zonas de Andalucía, en concreto, desde fai case trinta anos. Tamén en Cataluña, Madrid, Valencia... E é que non debemos esquecer que os diferentes gobernos en Madrid trátannos como cidadáns de terceira.