Por que en Galicia non tomamos gazpacho?

ALEXANDRA MAZA / M. V.

OURENSE CIDADE

ASDF

ES CLÁSICO O Te GUSTA PROBAR COUSAS NOVAS? O gazpacho pasou de ser a receita máis básica a unha combinación de altura. No resto de España triunfa na mesa, pero aquí non tanto. Algunha razón haberá

28 ago 2018 . Actualizado ás 18:08 h.

É fresquito, saudable, barato e está buenísimo. Parece a solución perfecta para as comidas do verán, pero... por que non remata de triunfar en terras galegas? Algúns din que temos unha gastronomía moi variada como para pórnos a facer unha sopa fría (que ademais vén do sur), pero os chefs non o dubidan: é unha cuestión cultural. «O gazpacho non triunfa por razóns climáticas. En Galicia non fai tanta calor e non necesitamos refrescarnos, que é para o que se toma principalmente o gazpacho», afirma Gerson Iglesias , chef de Adega dás Caldas de Ourense. Outros, como Álvaro Victoriano, opinan que aínda que sexa un recurso e un primeiro prato moi sinxelo, pola nosa xeografía, «en xeral fixámonos máis no produto atlántico que en produtos da horta», afirma o cociñeiro do Peculiar, na Coruña. «Non hai tradición e ademais non é unha zona de aceite de oliva, que ten moito que ver», detalla Sergio Muso, chef de Eclectic . «O lugar, o clima e a tradición fan que poidamos REVISAR vivir sen o gazpacho», indica o cociñeiro, que aínda que cre que cada vez nos abrimos máis, di que «Galicia mantén moito o tradicional, o de aquí».

Con todo, ao longo dos anos habemos ir incorporando pratos de diferentes puntos da xeografía española ao noso menú. Ou mesmo de máis alá. Xa non nos estrañamos se vemos sushi ou un pito tandori amais da mesa, porque a gastronomía cada vez é máis rica. «Pasa como co pan tumaca. Eu vivía en Cataluña e cando volvía a Galicia se pedía un pan con tomate mirábanme con cara rara, pero agora pódese tomar en calquera sitio e en moitos restaurantes galegos almórzase. Considero que é abrir a mente, cada vez máis comemos cousas que antes non comiamos», explica Lucía Freitas do restaurante A Tafona de Santiago. Ela ten claro que o gazpacho non forma parte do noso recetario tradicional e que, se chegou, é porque a xente viaxa máis: «Temos unhas verduras tan ricas que se queremos podemos facer o noso propio gazpacho e tunealo ao noso gusto». E, aínda que non sexa o noso prato estrela, «está a empezarse a ver moito máis nos restaurantes que teñen produto de tempada», afirma. Se decides darlle unha oportunidade, hai múltiples combinacións. «A xente está a empezar a facelo de fresa, sandía ou frambuesa na súa casa», asegura Lucía. Para Álvaro Victoriano, o gazpacho ideal é o que fai a súa nai, que leva tomates, pera, pemento, pepino, allo, mazá e un chorrito de mel. «É un gazpacho especial, botámoslle a mazá e o mel porque lle quita a acidez e achégalle un toque doce, queda buenísimo», matiza. O truco de Lucía Freitas é que o tomate estea totalmente maduro para que manteña o seu sabor, e sobre todo que non pase pola neveira. «Para min o importante é botarlle o aceite de oliva correcto cando xa tes todas as verduras trituradas, que a auga e o aceite estean ben emulsionados e acabar cun chorrito de vinagre», detalla. Temos todas as claves, agora toca lanzarse.