Adeus ao mestre de xeracións de músicos dá moi mariñeira vila de Carril

Disque ninguén morre mentres alguén recorde a súa cara, a súa voz, vos seus xestos e miradas; ou a pegada que vdos seus actos deixaran gravados ao seu arredor. Moito terá que froallar nas follas de loureiro de Cortegada antes de que a última pinga de recordo de Manolo Diz Búa acabe perdida non vento do tempo.

Ou pobo de Carril despedía onte a un deses seus veciños que tan orgulloso ou fai sentir do seu. Un home que dedicou máis de medio século a compartir ou seu amor pola música e polo mar entre a xente coa que convivía nas mesmas rúas, non mesmo cacho prezado dunha ría onde resulta doado escoitar música na brisa. Dirixindo a rondalla do Gato Negro, un dous tesouros máis prezados polas xentes dá vila mariñeira de Carril; tocando guitarra, laud e bandurria para vos oídos dous demais, e para vos dedos de tantas xeracións de músicos ao longo dá historia dá agrupación. Compoñentes que foron e son dá súa rondalla ofrecéronlle onte a última melodía ao mestre á saída dá igrexa. A última imaxe que fará inesquecible a Manolo.

---

---

---