O autor de Monforte presenta o seu segundo poemario na Rúa de Valdeorras, localidade na que traballa como garda civil
22 oct 2021 . Actualizado ás 05:00 h.José Carlos López Valcárcel (Monforte, 1971) era aínda un adolescente cando comezou a escribir poesía. «Era algo para min, non lle daba valor literario», conta. Ata que fai cinco anos, a raíz do nacemento da súa filla Martina, Carlos decidiu facer unha recompilación de todo aquilo que escribira ao longo da súa vida. «A idea era facer unha recompilación para ela, para poder darllos algún día e que non se perdera», sinala. E foi entón cando xente da súa contorna fíxolle ver que os seus versos podían interesar a outras persoas. Xurdiu así a idea de publicalos, para que os poemas que López escribiu ao longo da súa vida pasasen a ser patrimonio de lectura de todo aquel que queira coñecer a súa obra. O seu primeiro poemario foi Humanidades Espidas, publicado no 2019, e agora acaba de ver a luz O cheiro das sombras. «Os dous libros están dedicados á miña filla», remarca.
Martina non faltará, polo menos por boca do seu pai, na presentación do cheiro das sombras, prevista para esta tarde (20.15 horas) na biblioteca municipal da Rúa de Valdeorras, a localidade na que traballa desde fai tres anos. O poeta é garda civil, agora destinado no cuartel valdeorrés. «Ese é o meu traballo, a poesía non ten nada que ver, é unha afección», relata, á que lle segue dedicando moitas horas. Non só como autor, senón tamén como lector. Conta que lle gusta ler aos clásicos e tamén goza descubrindo a novos autores, creadores actuais de temáticas e métricas máis vangardistas. «Leo a moitos e leo de todo», resume.
Sobre O cheiro das sombras, López explica que se trata (do mesmo xeito que a súa primeira obra) dunha recompilación poemas soltos, que non gardan relación entre si e que teñen distintas temáticas: «social, intimista, un pouco de todo». Un xeito de descubrir o que pasa pola cabeza e o corazón do garda civil.