O presidente do Colexio de Médicos pide ampliar os medidores de dióxido de carbono a toda a hostalería
18 abr 2021 . Actualizado ás 05:00 h.A evidencia científica hai tempo que reflicte que a principal vía de contaxio do coronavirus son os aerosois e non o contacto como se cría nun primeiro momento. O perigo, xa que logo, está nas gotas de saliva que quedan no ambiente cada vez que respiramos, falamos, cantamos ou berramos; máis que en tocar unha superficie na que previamente posou a súa man unha persoa infectada. Por iso, aínda que a hixiene de mans leva séculos salvando vidas, os expertos apostan máis por controlar a calidade do aire que por abusar dos xeles hidroalcohólicos para conseguir o control da pandemia.
Como? Pois sabendo cada vez que entramos nun local pechado cal é a calidade do aire nese momento, e tamén durante todo o tempo que esteamos dentro. E que, no caso de que a calidade empeore, póñanse en marcha mecanismos para reverter a situación. É fundamental sobre todo na hostalería, porque cando bebemos ou comemos quitámonos a máscara. E é entón cando deixamos os nosos aerosois no aire, ou respiramos os que previamente deixaron outros.
Nesta liña baséase a nova obrigación imposta pola Xunta de colocar medidores de CO2 nos restaurantes. «Tivemos unha reunión co conselleiro de Sanidade e feliciteille pola decisión», explica José Luis Jiménez, presidente do colexio de médicos e membro dun equipo multidisciplinar formado por máis de cen científicos que defende a necesidade de pór o foco nos aerosois como principal vía de contaxio. Sabendo que o virus viaxa nesas gotas de saliva, hai que buscar o xeito de facer que caian ao chan e non se manteñan en suspensión, deixando así de ser un risco.
«É un gran paso controlar a calidade do aire nun lugar pechado», di. A nova orde ditada pola Xunta recolle que os medidores deben estar nun lugar visible para o cliente, e que se a concentración de dióxido de carbono supera os 800 partes por millón entón hai que renovar o aire (xa sexa por ventilación natural ou mecánica). «A partir de 800 hai que abrir a fiestra e sacar xente; a calidade do aire é máis importante que as capacidades», di Jiménez. Porque, sinala, nun local grande con teitos altos e unha boa ventilación o risco da capacidade é practicamente inexistente. Iso si, recalca que a ventilación ten que ser constante. «Abrir e pechar a fiestra non vale, ventilación ten que ser continua», sinala Jiménez. Iso fai que as gotitas de saliva váianse ao chan, e así ninguén máis as respira. As máis grosas caen case de inmediato e non máis lonxe do metro e medio (de aí a distancia de seguridade en vigor desde o inicio da pandemia), pero as máis pequenas poden desprazarse moito máis, e manter mesmo en suspensión un intre.
Neste sentido, o comité de expertos aposta pola dotación de filtros HEPA cando non sexa posible a ventilación natural. «Hai espazos amplos e con boa ventilación nos que non é necesario ter un filtro HEPA, pero en locais pequenos e medio ocultos non quedará máis remedio», di.
Será o fin dos contagios? Non. «Iso non quita que eu podo infectarme se o meu compañeiro de mesa está contaxiado; pero non se está a 6 ou 7 metros», explica Jiménez.
O presidente do colexio de médicos de Ourense encomia este primeiro paso (que en toda España só Baleares deu antes que Galicia) pero cre que hai que ser máis ambiciosos. «Debería levar a toda a hostalería; porque se é útil en restaurantes máis será nos bares, porque hai máis movemento. Ademais, representan o mesmo nivel de consumo, pero polo xeral son máis pequenos», di. Entende que é fundamental de cara á desescalada e máis agora que imos cara ao verán.
Pero non só en restauración, os expertos creen que deberían utilizarse tamén en comercios e oficinas. En calquera lugar onde se xunte xente. Na sede do colexio médico teñen un. Se hai unha persoa, a calidade do aire é boa, se entra outra xa sobe, e con catro recomenda mellorar a calidade do aire.
«A xente valora que teñamos filtro de aire»
Na cafetería Recuncho Aberto do Barco de Valdeorras teñen filtro HEPA desde marzo do ano pasado. Uns días antes do confinamento, o local xa contaba co aparello. «Sanitarios do hospital comarcal -situado a apenas un centenar de metros- recomendáronnolo, dicíndonos que o tiñan en casa e estaban moi contentos», conta o xerente, Luis Manuel Díaz. Decidiu probar, e asegura que está moi contento. «O filtro traballa moi ben, e mesmo cando horneamos, acéndese automaticamente e quita fumes, e po... É marabilloso», relata.
Unha banda cromática dá os datos sobre a calidade do aire. Se está verde, a situación é boa. «Se se vai a vermello, entón significa que o aire está moi saturado», di Díaz. Entón o filtro traballa con maior potencia ata que consegue volver a niveis que lle permitan regresar ao verde. «Canta máis xente hai respirando, máis se activa», sinala. «Tamén temos extracción forzada, puxemos de todo. É un xeito de ter o local ben e a xente valórao», conta o hostaleiro.
Un custo de 300 euros
Explica que co filtro -que anuncian na cristaleira do local- gañaron clientes. «Hai xente que nos di que entra aquí porque o temos», conta. Canto supón de investimento? Pois depende do local. «Nós compramos un que daba para 130 metros cadrados, o que supón o dobre do que necesitabamos», di. Foron 300 euros.
Ver o ben que funciona chegou á nai do hostaleiro a comprarse un para a súa propia casa. «Eu que son fumadora, nótoo moitísimo», recoñece a muller.
Nunha mesa da cafetería, unha parella escoita a conversación e interésase polo filtro. Pide entón coñecer máis detalles sobre o sistema de purificación de aire.