Os maiores de 80, contra o covid-19: «Esta vacina supón un paso á fronte»

Pablo Varela Varela
pablo varela OURENSE / LA VOZ

OURENSE

Varios de los pacientes citados para vacunarse en el centro de salud de O Carballiño este jueves
Varios dos pacientes citados para vacinarse no centro de saúde do Carballiño este xoves MIGUEL VILLAR

Veciños das comarcas do Carballiño, Verín e Viana do Bolo acudiron a unha rolda extraordinaria nos centros de saúde das tres localidades

01 abr 2021 . Actualizado ás 19:08 h.

Conchita Puga e Pepe Carballido, un matrimonio do Carballiño , saían este xoves do centro de saúde do municipio dando un pasito máis na súa blindaxe contra o covid-19. A Pepe, de 86 anos, tocoulle pórse a primeira dose e marchábase tranquilo. «Non notei a picada», dicía.

El foi un dos 360 veciños maiores de 80 anos de toda a comarca que foron citados polo Sergas dentro dunha rolda de vacinación extraordinaria que tamén tocou de preto a Verín e Viana do Bolo, onde se habilitaron os centros de saúde de ambos os municipios, con 150 convocados, así como o hospital comarcal verinés, con outros 391. María del Carmen Vázquez, de 84 anos e oriúnda de Punxín , acudiu ao Carballiño acompañada polo seu fillo. Recibiu a súa segunda dose e, tras a máscara, albiscábase un cambio de aspecto ao aludir ao comezo da pandemia, como unha mestura de temor e respecto ante o experimentado. «Esta vacina supón un paso á fronte. Nunca vivín algo como isto, así que lle dou moita importancia. De feito, cando empezou todo en China , non cheguei a pensar que o virus chegaría aquí», contaba María del Carmen.

Conchita Puga y Pepe Carballido, matrimonio de O Carballiño
Conchita Puga e Pepe Carballido, matrimonio do Carballiño MIGUEL VILLAR

Xa pasou máis dun ano e a realidade é que é o coronavirus non só chegou, senón que quedou. E outra realidade é que a vacina era -e é- unha especie de coraza agardada por moitos, algo que testemuñaba Pilar Gulías, de 80 anos e veciña de Beariz . Xunto a ela ía a súa irmá maior, Ramona, de 89. «Xa pensei que non nos chamarían, así que estou feliz por vir», dicía a primeira. Foron citadas por teléfono, e agradecían que o Sergas optase por esta vía para notificar os avisos aos máis maiores. «No meu caso, creo que vexo mellor unha chamada que a mensaxe SMS», engadiu Pilar . Para ambas, a convocatoria deste xoves implicou someterse á súa primeira dose. Talvez unha mera anécdota á espera de completar o proceso coa segunda, pero tamén algo novo que contar aos seus familiares con residencia en México , que, segundo contaba Ramona, optaron por viaxar recentemente aos Estados Unidos para poder recibir a vacina cando antes.

Pilar Gulías, vecina de Beariz citada para vacunarse contra el covid-19
Pilar Gulías, veciña de Beariz citada para vacinarse contra o covid-19 MIGUEL VILLAR

No Carballiño expúxose unha xornada partida con quendas de mañá e tarde: houbo 240 convocados para a primeira dose na franxa matinal e outros 120 na vespertina. Verónica Civeira, coordinadora dos equipos de vacinación, mostrábase satisfeita co balance do día. «A xente veu encantada. E fixérono desde todos os puntos da comarca, porque O Carballiño é o noso punto de referencia tamén por motivos loxísticos, pero ata aquí acudiron veciños que viven no Irixo, Maside...», explicou.

Tres xeracións na sala

Tamén houbo quen viaxou desde a cidade de Ourense, porque a convocatoria se fai en base á ficha sanitaria de cada paciente. É dicir, en función de onde ten asignado o seu médico de cabeceira. Silvia Fernández, veciña do Carballiño, vive desde hai un tempo na capital provincial xunto á súa filla, Mercedes , aínda que segue estando na cota do seu centro de saúde de sempre polo cariño e a confianza que deposita no seu facultativo de toda a vida.

Andrea Valiñas, Mercedes González y Silvia Fernández, tres generaciones de una misma familia
Andrea Valiñas, Mercedes González e Silvia Fernández, tres xeracións dunha mesma familia MIGUEL VILLAR

Ata alí se desprazou acompañada precisamente de Mercedes e tamén a súa neta, Andrea. Tres xeracións dunha mesma familia conectadas por un instante que a máis veterana de todas se tomaba con moita filosofía. «Tocoume, e nada máis», dixo con sinxeleza. O caso é que foi a última de cinco irmáns en recibir a citación, e a súa filla explicaba que, ademais, ir ata o centro de saúde serviu, en certo xeito, para pór punto e final ao confinamento preventivo das últimas semanas. «A miña nai levaba practicamente un mes sen saír da casa», apuntou Mercedes .

A primeira dose de Silvia fíxose agardar, pero tiña a súa explicación. «Chamárona fará cousa dunha semana, pero, como estaba recentemente operada da cadeira, a miña nai pediu atrasar a citación. A miña avoa saíu moi contenta, porque estaba ao desexar», indicou Andrea, a súa neta.