A escola infantil de Vilamarín, a piques de rozar o cheo

La Voz OURENSE

OURENSE

MIGUEL VILLAR

Este concello é un dos 36 de Galicia no que os postos sostidos con fondos públicos superan aos menores censados de 0 a 3 anos

30 sep 2019 . Actualizado ás 05:00 h.

Na escola infantil A Galiña Azul de Vilamarín, na provincia de Ourense, hai 15 pequenos matriculados. Pero nuns días rozarán o cheo, porque no proceso extraordinario poida que cheguen outros catro, polo que só quedaría unha praza libre. Este concello é un dos 36 de Galicia nos que os postos sostidos con fondos públicos superan aos menores censados de cero a tres anos.

Isto permite, por exemplo, que sexa habitual que nenos doutros municipios matricúlense no centro. «Cada vez son máis os do propio concello, ao mellor o 70 ou o 80 %, pero hai tamén de Amoeiro, que está ao lado, e como limitamos con Lugo tivemos a nenos de Chantada e mesmo da Peroxa», explica a directora, Tania Guzmán. Aínda que non é limítrofe con Ourense, tamén acolleron a nenos que viñan da capital cando por motivos de traballo aos pais resultáballes máis cómodo.

O perfil dos pequenos que acoden a esta gardería da Xunta, a uns 25 minutos da capital ourensá, é variado. Porque están os alumnos que foron matriculados porque os seus pais necesitan esta ferramenta de conciliación, pero tamén os que van menos horas para socializar con outros nenos da súa idade. «Os pais entenden a importancia de que os nenos se xunten cos seus iguais porque os pequenos non se comportan igual na súa casa que na escola. Por iso sorpréndense de que aquí fan cousas que na casa non fan, ou comen alimentos que na casa non proban. A voz vaise correndo, e moitas familias, aínda que non sexa por temas laborais, traen aos nenos media xornada».

O centro ten só 20 prazas autorizadas, aínda que o edificio ten máis capacidade. Son, de feito, unhas instalacións fantásticas, «cando vén o persoal substituto dinos: menuda escola tedes, tiñas que ver outras!», conta a directora do centro.

Diferente é a cociente de persoal, máis xusta, sobre todo cando se xuntan pequenos dos tres tramos de idade, «cada ano é un mundo. Este curso e o anterior, por exemplo, hai moitos nenos que entran a primeira hora e moitos que se marchan á última, polo que hai que organizar a xornada en función do horario que teñen as familias».