«Que nada substancial falte»

Ruth Nóvoa de Manuel
ruth nóvoa OURENSE

OURENSE

GONZALO BARRAL

A redacción ourensá do primeiro xornal de Galicia cumpre medio século, adaptada á realidade da provincia

06 may 2019 . Actualizado ás 17:40 h.

La Voz de Galicia fundouse o 4 de xaneiro de 1882 e o 6 de xaneiro xa asomaba Ourense (entón, Ourense nas informacións) ás súas páxinas, abigarradas de texto e en formato saba. A realidade da provincia leva, xa que logo, reflectíndose 137 anos no primeiro diario de Galicia. A relación entre o territorio e o medio de comunicación foi evolucionando -ségueo facendo- e no ano 1969 a empresa, dirixida xa por Santiago Rey Fernández-Latorre, decidía abrir unha delegación en Ourense. Cúmprense agora, xa que logo, cincuenta anos daquela decisión estratéxica que formaba parte dun proxecto global e que acabaría convertendo o sistema de edicións de La Voz de Galicia en único no mundo.

«Chegar a Ourense cunha Delegación é unha vella aspiración que tivemos que demorar para temperala á firme expansión rexional do noso xornal. Pero que tiña que producirse porque Ourense non podía quedar á marxe de atención preferente. Polo que é e polo que significa no ámbito rexional. E, ademais, como paso obrigado de La Voz de Galicia no seu propósito indeclinable de ser fiel á súa cabeceira, de servir á rexión galega na súa totalidade», relataba a información publicada o 31 de xaneiro en 1969 para informar da posta en marcha da delegación. «A partir de mañá -continuaba o relato- as nosas edicións darán cabida a información específica sobre Ourense. Noticias, reportaxes, colaboracións diversas nutrirán ese espazo diario. No noso desexo -e, sobre todo, na linea de tarefa que se fixou Daniel Hortas- está que nada substancial falte, que Ourense quede entrañablemente integrado no noso quefacer e na nosa preocupación como o están as demais zonas de Galicia a través das respectivas Delegacións».

Na particular forma de expresarse da época, resumíase o sentir do xornal: «Para iso contamos, en primeiro lugar, coa colaboración e a boa acollida dos ourensáns, das súas autoridades e entidades representativas. A todos diriximos o noso saúdo cordial con esa demanda. Que é, á vez, xa queda devandito, ofrecemento incondicional de servizo. Leal e continuo. Aberto e comprensivo. Como corresponde , en definitiva, a un diario autenticamente rexional».

A delegación estableceuse nun primeiro momento na rúa Santo Domingo. Despois pasaría, durante moitos anos, a situarse en Concello, faría escala en Xoán XXIII e finalmente estableceríase en Valle-Inclán, onde continúan traballando os profesionais de La Voz en Ourense.

Durante estes cincuenta anos decenas de xornalistas pasaron pola redacción ourensá de La Voz e encargáronse de contar o que pasaba na provincia, para os seus habitantes pero tamén para os do resto de Galicia.

«La Voz de Galicia crea unha Delegación en Ourense»

Así rezaba fai cincuenta anos uno dos titulares da primeira páxina do xornal, que remitía a unha información interior na que se detallaban os obxectivos da nova delegación e informábase de quen estaría a cargo de a mesma. Tratábase do xornalista lucense Daniel Hortas, que faleceu no ano 2000.