Non hai escusas para un mal espectáculo ou, peor aínda, anodino. Cada un dos partidos xa se fixo unha idea moi precisa do que ten que ser o show. E se para iso hai que sacarse fotos apagando lumes en mocasines, cortando polbo ou entre bragas na feira, chámase a algún lacayo e inmortalízase o momento. A función debe continuar e quédannos dous meses coma unha bala.
A todos lles encantaría ver como o adversario se tropeza coa mangueira, ampútase a man por confundila cun tentáculo ou acaba con lencería na cara por tirar demasiado forte da goma comprobando ata onde cede .
En campaña -aínda que pareza que vivimos nela continuamente- hai unha autocastración da vergoña política. Os superjefazos da capital veñen ás provincias a darse unha volta para preocuparse de que o cable de Internet funciónanos ben e de que Galicia segue sendo un lugar máxico, que debe permanecer illado da meseta e no pasado para soltarnos un «¡Que sitio máis marabilloso para descansar!». Coma se puidésemos vivir de descansar.
Aínda que algúns superjefazos pasan de vir ata en campaña e mandan ás súas tías para que se saquen fotos con pintadas, como fixo a candidata ao Congreso de Vox por Ourense, Begoña Conde, á parte de cortar polbo na Peroxa. Cunha cara de indignación sen igual colocouse xunto a unha parede que reza «Gora Alka-ETA» e pediu que lle sacasen unha foto para subir ás redes. Só que foi carne de memes porque a frase é irónica e inventáronlla aqueles titiriteros detidos en Madrid. Aquí as prioridades son outras, señora Conde.