Declárase incompetente o día da vista, aos 10 meses de ter recibido os autos
18 sep 2018 . Actualizado ás 05:00 h.Dez meses despois de ter recibido os autos, co maxistrado relator designado e comunicado o 6 de novembro do 2017, a Audiencia Provincial de Ourense declarouse onte incompetente para seguir adiante cunha causa. Estaban no banco dez persoas, con distinto grao de imputación nunha suposta trama dedicada a estafar a compañas de seguros con falsos accidentes de tráfico. A falta de razoamentos e detalles, a sala decidiu -cando xa os avogados e o fiscal dispúñanse a iniciar a vista tras as cuestións previas- que do caso debía entender outro órgano. E aínda que algún dos letrados quixo ver o camiño cara á Audiencia Nacional, ao ter ocorrido algún dos feitos fóra da provincia, a cuestión de competencia ía era máis ben un paso atrás cara ao chanzo inferior, é dicir, os xulgados do penal. A falta do auto da Audiencia Provincial, que concretará os pasos inmediatos, entre os avogados que están no causa estímase que as dilixencias deberán volver ao xulgado de Trives, para iniciar un novo camiño cara a un xulgado do penal. Que o asunto acabe chegando ao Supremo, para delimitar competencias, é unha posibilidade que algunhas partes valoraban onte. Aínda sendo unha mera cuestión de competencia, o xuízo celebrarase con toda probabilidade non antes de que se cumpran oito anos da apertura das dilixencias previas 658/2010 no Xulgado de Trives.
Desde o 2010
Arrincara esta causa cun documentado informe da Garda Civil á xuíza, con data do 28 de outubro do 2010. A investigación apuntaba a unha fraude do que eran vítimas varias compañas de seguros. A Garda Civil debuxaba unha trama que tiña como centro ao titular dun negocio dedicado á compravenda e reparación de coches na Valenzá. Este establecemento sería básico na estrutura. Santos Á. G. era quen, supostamente, daba cobertura e coordinaba as operacións fraudulentas. A fiscalía e varias compañas aseguradoras acusaron a dez persoas.
O 6 de novembro do 2017 recibíronse os autos na Audiencia de Ourense. Observouse entón que nos máis de 7.000 folios da causa non estaban rexistradas as medidas cautelares. Xa fora suspendida a vista deste asunto o pasado mes de maio por mor da folga de funcionarios. Onte, dez meses e once días despois da dilixencia de ordenación, co xuízo xa iniciado, os acusados na sala cos avogados e o fiscal, as testemuñas e peritos citados para os próximos días, expúxose a cuestión de competencia. Opúxose o fiscal. Tamén os avogados das aseguradoras e parte dos defensores. A sala resolveu que a competencia non era súa.
Á espera do auto no que a Audiencia concrete o rumbo do caso, son varios os acusados de segundo nivel que, ao parecer, mostraron a súa disposición a confesar a súa culpabilidade e intervención, a cambio de que a fiscalía rebaixe a condena. Con todo, ata que se celebre o xuízo oral non se pechará este floco.
A fiscalía aprecia, en distintas modalidades e grao de intervención dos dez acusados, delitos de estafa, receptación, simulación de delito e falsificación de documento oficial. As penas de cárcere que pide a acusación pública suman 13 anos no caso de Santos Á. G.; tres anos para Carlos F. L. e María P. A.; dous anos e medio para José Ignacio M. B. e condenas de dous anos ou menos para os demais.
As aseguradoras reclaman máis de 350.000 euros como prexuízo pola actuación.
As pescudas da Garda Civil arrincaron en marzo do 2010. En novembro entrou en escena o Xulgado de Trives, onde a investigación avanzou co apoio de intervencións telefónicas. Revisouse o historial e a vida laboral de catorce persoas. Ata o ano 2006 chegou a Garda Civil á hora de documentar sinistros e actuacións dubidosas, nalgúns casos non só por danos en vehículos senón con indemnizacións por lesións. O fiscal detalla ata 36 actuacións presuntamente irregulares. Finxían accidentes, reclamaban ás compañas de seguros e obtiñan indemnizacións, por sinistro total ou reparación. Non había atestados oficiais, só comunicacións dos afectados á aseguradoras. A utilización de coches sinistrados, adquiridos cando xa estaba esnaquizados, era un dos recursos empregados nesta trama, de acordo coa tese que manexa o ministerio público. Non todos os sinistros que se inclúen nesta trama foron cobrados polos acusados. Algunhas compañas non pagaron.