Unha familia de Moces, no termo municipal de Melón, queda sen nada tras arrasar os incendios a súa vivenda, un garaxe e dous pajares da súa propiedade
15 oct 2019 . Actualizado ás 19:38 h.O panorama é desolador na estrada que leva a Moces (Melón): o monte está arrasado a ambos os dous lados e por todos os lugares ven columnas de fume que saen dun chan que xa só é cinza, árbores calcinadas e pequenas galpóns ou garaxes aquí ou alá que foron pasto das chamas, con algunha rarísima excepción. O movemento de coches é notorio e dúas persoas cunha furgoneta de Hidroeléctrica de Melón revisan o estado do tendido eléctrico. Antes de chegar ao cruzamento que se desvía a Moces, un das pequenas vilas de a parte alta de Melón, un garaxe de ladrillo visto e uralita antóllase como a foto fixa da traxedia vivida na madrugada do luns: rebentado polo lume, aloxa no seu interior un tractor e os restos dun vello carro. Ao seu lado quedou parado para sempre un Peugeot 205.
En Moces viven sete familias e algunha vellas casas, pajares e adegas da súa marxe dereita son xa pedras enegrecidas e madeiras queimadas. Ao final do pobo apíñanse os veciños fronte a unha casa cuxo baixo alberga un lume aínda vivo ao que xa ninguén presta atención. Todos arroupan á familia que saíu peor parada da traxedia. O lume chegou á casa sobre as 23.00 horas e á medianoite as chamas habíanse apropiado totalmente do inmoble, sen que nada se puidese facer para deter o lume.
No inmoble calcinado polas chamas vivía un matrimonio co seu fillo de pouca idade e unha persoa maior con dependencia, que necesita un respirador. Fai só tres anos que acometeron a remodelación integral da casa. No seu caso a traxedia cebouse por partida dobre: o garaxe que está á entrada do pobo e dous dos pajares queimados eran seus. A casa con todos as súas pertenzas, dous coches, un quad, un tractor e dous edificios foron devorados polas chamas. A familia durmiu xunto a uns veciños e a tía foi trasladada onte a Urxencias a Ourense para ser atendida ao quedar sen a súa máquina para respirar, que se queimou. A rabia e a impotencia resumíanse nunha frase dos afectados: «Por aquí non pasou ninguén en toda a noite, nin a alcaldesa nin concelleiro algún e a estas horas -pasada la una de la tarde- aínda agardamos pola alcaldesa. Seica foi durmir que está moi cansada, polo que dixeron».
Malestar por non ordenar o Concello a limpeza do inmoble onde se orixinou o lume
A familia de Moces que quedou sen a súa vivenda está doída, coa rabia e a impotencia a flor de pel, e non queren facilitar os seus nomes nin facer declaracións. O rexeitamento inicial suavízase o xusto cando algún dos veciños accede a contar o sucedido. O malestar ten a súa orixe na propiedade lindeira, unha casa abandonada na que prendeu o lume que logo acabaría arrasando a súa vivenda e deixándoos sen máis nada que o posto. Os donos das dúas propiedades adxacentes trasladaron en varias ocasións o seu malestar ao Concello de Melón, instando á institución e á alcaldesa a esixir a limpeza da propiedade abandonada. No caso da vivenda arrasada polo lume o ser lindeiro provocou a traxedia, non así no caso da outra propiedade por mediar unha zona sen construír entre o inmoble abandonado e a edificación. «Os da outra casa presentaron varios escritos denunciando a situación, no noso caso só foi de palabra. Fixémolo varias veces e dixeron que lla ían facer limpar».