España e Portugal están unidos por 22 pontes. Cada un do seu pai e da súa nai. Os máis evocadores están en Galicia e Estremadura. Hai unha ponte destruída en Olivenza sobre o Guadiana e un azud perigoso en Zarza la Mayor (Cáceres), tanto que varios condutores morreron por cruzalo co Erjas crecido. En La Codosera (Badaxoz), sobre o arroio Abrilongo, está a ponte internacional máis curto da fronteira. Agora é de madeira, pero antes era unha plataforma de ferro oxidado que a Garda Civil retiraba e os veciños repuñan noutro punto para seguir facendo contrabando. En Cedillo (Cáceres) está o «ponte Cincenta» sobre un encoro do Texo: só abre as fins de semana, crúzase a fronteira entre turbinas e, se se chega o domingo máis tarde de medianoite, hai que dar un rodeo de 120 quilómetros para cambiar de país.
En Galicia hai sete pontes: catro sobre o Miño e tres sobre o Trancoso ou Barxas. Os do Miño son regulamentarios, funcionais, feos (Monção, Vila Nova de Cerveira, Melgaço), pero tamén está o de Tui, que ten historia, beleza e lenda: atribúeselle a Eiffel, pero o deseñou en 1886 un enxeñeiro e deputado rioxano chamado Pelayo Mancebo.
As pontes ourensás do Trancoso teñen máis novelería. O de Ponte Barxas podería ser escenario dunha escena da Guerra Fría. Puro Chekpoint Charlie. Os outros dous unen a freguesía portuguesa de Cevide (Melgaço) co lugar ourensán da Frieira (Padrenda). Un deles é a ponte máis rara e lindo da Raia. Ten forma helicoidal, é de madeira e levántase onde o Trancoso únese ao Miño. Descubrino este verán e cruzábao para subir ata o bar de Mário a beber un alvarinho chamado Aquí começa Portugal no quilómetro cero da Raia.