Durante moitos anos, o público pasara pantalla tras o furor con que as telenovelas conquistaron a televisión nacional entre finais dos oitenta e principios dos noventa. Parecía, o culebrón, un xénero caducado no flamante século XXI. E con todo, os seus enredos e traxedias non só están aquí de volta, senón que se converteron nunha prioridade transversal, que triunfan tanto nas cadeas xeneralistas como nas plataformas e que están mesmo na orixe dun terremoto mediático entre a deposta Telecinco e a nova rexente Antena 3.
Agora son os risos as que apagaron o motor e permanecen aparcadas. Entre o aluvión de thrillers , series fantásticas e historias sobre crimes reais ou inventados, os títulos de comedia están contados. Ninguén parece atopar o momento de propor unha nova sit-com de humor e evasión á altura de os nomes con maiúsculas que quedaban a vivir en casa varias tempadas, como Friends, The Big Bang Theory, The Office ou a española Sete vidas. Os xigantes tecnolóxicos, a pesar de todo o diñeiro investido, prefiren deixarse os aforros en carísimos dereitos de vellos éxitos antes que innovar. Talvez, entre as malas noticias e a corrección política, non resulta doado atopar motivos para rir. Ou quizais, como ocorreu coas telenovelas, só hai que agardar á seguinte onda.