No momento de entrar no III Ano do Covid-19, xa podemos facer un balance porque o coñecemos todo. Ou case. Sabemos que estamos ao redor de seis millóns de mortos no mundo, 100.000 deles en España; seis ondas superadas, centos de miles de empresas pechadas; millóns de traballadores en paro, economías polos chans, a depresión e a inquedanza instaladas desde Cidade do Cabo a Muxía; un incremento desbocado da desigualdade e os países máis debilitados cunhas perspectivas de futuro aterradoras.
Coñecémolo case todo do ocorrido nos dous últimos anos, pero fáltanos pescudar o máis importante; o que ninguén é capaz de respondernos. Como xurdiu o virus? Na cidade de Wuhan , si, pero onde? Nun laboratorio ou por encantamento? fuxiu ou o fuxiron? Porque resulta fundamental coñecer a orixe e como aflorou para saber como facelo desaparecer.
Aínda que a OMS, que ten unha capacidade de investigación á altura da desenvolvida polo inspector Clouseau, o da pantera rosa, segue instalada en que hai que seguir investigando porque todas as hipóteses están abertas, xurdiron centos de voces asegurando que o covid-19 foi creado nun laboratorio de Wuhan. O último que sabemos é que foron producidos oito virus, dous deles moi infecciosos para o ser humano. Que se manipulou xeneticamente un virus similar ao do SARS, engadíndolle partes doutros xermes de murciélago para «reproducirse ben» en células humanas, sen pasar por un animal intermedio.
É ese escurantismo e a falta de información o que facilita as diferentes teorías, a gran maioría creadas polos negacionistas, apoiándose en que non se acharon sinais en animais e que en Wuhan, curiosamente, existe un laboratorio que estuda a virología, microbioloxía aplicada e biotecnoloxía. E é ese descoñecemento o que fai que, á vez que nos din que pode estar a desaparecer, anúnciannos que se manterá, de diversas formas, ata o xuízo final.
Por iso resulta capital coñecer a súa orixe e evolución. Reclámao a comunidade científica, á que nunca temos en conta. Porque ese coñecemento contribuirá a evitar un desastre como o que vivimos e a que, no caso de que ocorra, sexamos capaces de derrotalo.