A desgraza de John DeLorean

Javier Armesto Andrés
Javier Armesto CRÓNICAS DO GRAFENO

OPINIÓN

26 ago 2021 . Actualizado ás 05:00 h.

Acaba de estrearse en Netflix a docuserie (tres capítulos) John DeLorean: Un magnate de lenda, sobre o empresario estadounidense cuxa compaña lanzou o famoso automóbil deportivo (isto habería que matizalo) coñecido pola triloxía de Regreso ao Futuro. Non deixa de ser curioso que nos 132 minutos da emisión non se fale en ningún momento das películas protagonizadas por Michael J. Fox e Christopher Lloyd, sen as cales o DMC DeLorean tería pasado sen pena nin gloria pola historia da industria automobilística, como un de tantos proxectos errados.

Pero o documental non é sobre o coche, senón sobre o home que o creou: John DeLorean tivo un soño, fíxoo posible -aínda que non na América dos emprendedores, senón no paraíso fiscal irlandés- e finalmente estrelouse antes de que o negocio puidese acadar suficiente velocidade.

De pai romanés e nai de orixe húngara, ambos os emigrantes, DeLorean naceu en 1925 en Detroit , a cidade do motor (e da música negra: Motown), o cal xa predisponía a rematar traballando no sector automotriz. E así foi, converténdose nun dos executivos máis prometedores da General Motors, participando no desenvolvemento dalgúns dos muscle cars dos anos 60-70, como o Pontiac GTO, e chegando a escalar ata a vicepresidencia da compaña. Fin da clásica historia do self-mademan .

Pero DeLorean quería fundar e pór o seu apelido á súa propia empresa, e desenvolver un automóbil que revolucionase o mercado. Algo así como o que faría tres décadas despois Elon Musk con Tesla . O problema é que Musk era millonario e DeLorean non (o que non lle impedía levar un tren de vida coma se o fose), polo que acabou cruzando o charco para montar unha fábrica no medio da polvoreira norirlandés, xusto nos anos de chumbo do IRA.

O coche, coas súas portas de á de gaivota e a súa carrocería de aceiro inoxidable sen pintar, era moi bonito. A pesar da súa curta potencia (130 cabalos), a súa carreira foi rapidísima: a produción empezou en 1981 e rematou un ano máis tarde, tras o arresto de DeLorean por tráfico de drogas e a quebra da compaña. A súa muller deixouno tres anos despois e acabou a súa vida intentando vender reloxos por Internet nos albores do novo milenio, xusto antes da burbulla das puntocom. Non future.