Terremoto na dereita

Fernando Salgado
Fernando Salgado A QUILLA

OPINIÓN

Marcial Guillén | Efe

11 mares 2021 . Actualizado ás 09:50 h.

As réplicas do terremoto político sucédense mentres escribo. O epicentro sitúase en Murcia: a presentación dunha moción de censura que, previsiblemente, facilitará a Cidadáns a presidencia da comunidade e ao PSOE as alcaldías da capital e outros catro concellos da rexión. A onda expansiva chegou de inmediato a Madrid: Díaz Ayuso, vistas as barbas de López Miras en remollo, apresúrase a convocar eleccións para o 4 de maio; coa mesma celeridade, Gabilondo e Íñigo Errejón corren a presentar senllas mocións para impedirllo, o cal crea un envurullo xurídico de aúpa: saber quen -legalmente- chegou primeiro. E no medio da rolda de prensa de Díaz Ayuso, asistimos á segunda réplica: o PSOE presenta unha moción de censura en Castela e León. Seguiremos atentos á pantalla.

Aínda é pronto, porque os tremores continúan, para avaliar os efectos do sismo. Pero algunha conclusión pódese tirar a modo provisional. A tormenta, que desbaratou todas as pezas do taboleiro político, descarga con especial virulencia no territorio da dereita. A foto de Colón, que retrataba ás tres dereitas, fíxose definitivamente cachizas. O indisimulado xúbilo nos arredores da Moncloa é evidente. Non é para menos: a coalición de Goberno, sometida ao acoso e derriba desde fóra e rachada desde dentro polas súas interminables querelas internas, resiste mellor os embates que a dereita fracturada. De feito, Cidadáns xa dimitiu da formación tripartita e busca a súa redención no centro do que renegara. Acabáronse os vetos ao PSOE e a transigencia con Vox.

O terremoto promete ser devastador para a dereita. Aínda que, como en todas as catástrofes, a traxedia vai por barrios. Cébase nos máis débiles. Tamén esta. O gran damnificado será o PP e, en consecuencia, o gran beneficiado será Vox. A estratexia de Casado de reunificar a dereita, como condición ineludible para reconquistar a Moncloa, desvanécese. O soño de engulir a Cidadáns, vixente ata o trompazo catalán das dúas formacións, converteuse en utopía. Bastante traballo terá Casado con impedir que o poder autonómico e local do PP, acadado co apoio de Cidadáns e a aquiescencia de Vox, non se derrubamento polo efecto dominou iniciado onte. Bastante terá con eludir o sorpasso da ultradereita e evitar o «risco de extinción» do seu partido, expresión entrecomillada que non é miña, senón de Mayor Oreja. Bastante terá con esquivar o cadalso e preservar a súa cabeza despois da «traizón» de Arrimadas .

P. D.-Chegado a este punto, a Asemblea de Madrid admite a trámite as mocións de censura presentadas por PSOE e Máis Madrid. Isto significa que o Parlamento non está ou non se considera disolto, o que impediría convocar eleccións ata que se sustancien as mocións. Xa estamos outra vez, como sucede ultimamente nesta España nosa, chamando á porta dos tribunais para que liquiden os conflitos políticos. Sigan atentos á pantalla.