Foro A Toja: Onde están as mulleres?

Cartas al director
Cartas ao director CARTASALDIRECTOR

OPINIÓN

Beatriz Ciscar

06 oct 2020 . Actualizado ás 05:00 h.

A exigua representación de mulleres é inaceptable

Somos miles as mulleres que vimos como se reunían as máximas personalidades do noso país, así como altos representantes estranxeiros no Foro A Toja. O obxectivo? Analizar o momento de incerteza que vivimos e que recursos pór en marcha para unha recuperación que beneficie a todos os cidadáns. Con malestar comprobamos que a presenza das mulleres neste prestixioso encontro limitábase a catro panelistas dos corenta relatores participantes. Ademais, algunhas imaxes aparecidas nos medios de comunicación non reflicten unha democracia comprometida coa igualdade de xénero. Creemos que as institucións públicas e privadas son as primeiras que deben dar exemplo neste compromiso adquirido. Con todo, neste caso é patente que se ignorou a lei que ampara a igualdade de oportunidades e o compromiso dos sucesivos gobernos coa paridade.

Estamos no século XXI ante un dos desafíos máis grandes que nos tocou vivir e nada pode xustificar que non se teña en conta o coñecemento, a experiencia, a capacidade de xestión e a altura intelectual das mulleres deste país. As organizacións, foros ou congresos deben reflectir o que sucede na sociedade e, con todo, encontros como o recente demostran que retrocedemos. Non é cuestión de política nin de rexións, vén de lonxe. En 2010, en plena crise, o presidente Zapatero convocaba a 30 empresarios para inspirarse: todos homes. En 2015 AEDIPE celebraba os seus case 50 anos en recursos humanos escoitando aos gurús do sector: todos homes. En 2018 irromperon #nosinellas e #DóndeEstánEllas do Parlamento Europeo, para que as mulleres non estivesen ausentes dos debates. Non é problema de falta de información. A 9ª edición de Top 100 Mulleres Líderes en España xa está en marcha, con máis de 500 elixidas e un milleiro de candidatas. Só en Galicia, anfitrioa do evento, son máis de 300 as expertas que configuran o directorio Referentes Galegas, habelas hainas. Apostamos por que nin homes nin mulleres, acepten intervir en foros, consellos, xurados, congresos ou mesas de debate onde as mulleres «brillen» pola súa ausencia.

Á sorpresa que nos causou a composición das mesas deste foro engádese a perplexidade pola omisión da ciencia e a tecnoloxía como motores de progreso. Superar esta pandemia suporá necesariamente reformular e reorientar a economía, a política ou a comunicación, pero para iso primeiro é necesario controlar a expansión da infección e desenvolver tratamentos eficaces. A lista de preguntas científicas respecto ao SARS-CoV-2 é o suficientemente extensa e relevante como para ter incluído algún destes temas no encontro. É importante recalcar ademais, que en todas as disciplinas relacionadas con esta enfermidade, desde a investigación básica á práctica clínica, pasando por aspectos de epidemioloxía, microbioloxía, farmacoloxía ou intelixencia artificial, hai grandes referentes femininos. Non se trata de aplicar cotas, sobran as mulleres cualificadas e con proxección internacional que enriquecesen o debate. Como distribuír fondos e abordar políticas de igualdade nunha situación na que España está a perder competitividade ás alancadas en I+D+i, é un dos grandes retos ante os que non podemos permanecer miopes. Non contar coas mulleres converte á miopía en absoluta cegueira. Mercedes Wullich, Marisol Soengas, Carla Reyes.

 A rebelión dos bolseiros 

Como estudante de Publicidade e Relacións Públicas levo 2 anos facendo prácticas en diferentes sitios e atopeime de todo. Axencias nas que me trataron como unha máis da oficina, lugares nos que cun pouco de sorte acordábanse do meu nome, mesmo fixen entrevistas en compañas onde nin che ofrecían o abono transporte.

Axudar economicamente a un bolseiro é esencial para que este, aos poucos, empezo a independizarse economicamente da súa familia e comece a ver que todo (ou case todo) traballo é remunerado. Así é a vida, ti traballas e recibes unha recompensa. Doado, non? No meu sector, a publicidade, o bolseiro é formado, e podo asegurar que moito. Pero, á vez, este mesmo quita traballo e achega valor á empresa. Seica custa tanto dar a un bolseiro 300 euros ao mes? Por que un bolseiro non se pode considerar como un potencial traballador? O mundo laboral está a perderse a grandes profesionais que non se poden permitir vivir de palmaditas nas costas. Marta Silva. Barcelona.

A rebelión dos bolseiros Proposta para o Pazo de Meirás

O pazo de Meirás pódese converter nun museo dedicado á Guerra Civil, con sala de exposicións e obxectos da época, unha biblioteca con documentos, libros, diarios, sala de proxeccións de documentais e visitas guiadas para colexios, particulares e turistas. Tamén podería contar cunha cafetería e unha terraza, e a localizar nos xardíns un monumento para lembrar -e non esquecer- a todos os participantes desta sen razón nin sentido que son as guerras. Manuel Diz Vázquez. Xinzo de limia.