Beirut: catástrofe no peor momento

Yashmina Shawki
Yashmina Shawki CUARTO CRECENTE

OPINIÓN

NABIL MOUNZER | Efe

06 ago 2020 . Actualizado ás 10:00 h.

Pouco despois das seis da tarde do pasado martes 4 de agosto, a perla de Oriente, Beirut, saltaba polo aire. Un depósito con máis de 2.750 toneladas de nitrato de amonio, almacenadas desde facía seis anos, estalaba nunha serie de brutais explosións cun impacto equivalente a un terremoto de 3,3 graos na escala Richter. A onda expansiva puido sentirse en Chipre e Xordania.

Cun número indeterminado de desaparecidos, ademais dos máis de 100 mortos e 4.000 feridos, 300.000 persoas perderon o seu fogar. O despedimento de centos de enfermeiras e médicos pola crise económica, unido á pandemia do covid?19, puxeron ao límite o sistema sanitario libanés, que, coa destrución de tres hospitais pola explosión, agora está ao bordo do colapso.

O Goberno libanés estimou unhas perdas de 3.000 millóns de dólares, mentres outras fontes sinalan que Beirut se viu gravemente danada nun 80 %. Inmersa nun grave crise económica, cun incremento do prezo dos alimentos do 190 % desde outubro do ano pasado e a depreciación da súa moeda, a lira libanesa, nun 85 %, Beirut vese ameazada ademais pola fame negra, xa que o maior silo da cidade tamén foi destruído e, con el, o 85 % do gran, o que deixa dispoñible unha subministración para só un mes. Centos de miles de persoas perderon o seu medio de vida ante a destrución total do principal porto, que ocupa unha extensión de 1.200.000 metros cadrados e move máis de 6 millóns de toneladas de mercancías ao ano.

Esta catástrofe non podía chegar en peor momento, xa que este venres un tribunal internacional ditará sentenza sobre o asasinato hai 15 anos do primeiro ministro Rafiq Hariri e agárdase que axite a turbulenta escena política libanesa, xa en xaque polas protestas cidadás desde hai meses contra a corrupción e as penurias económicas. O Líbano necesita moito máis que a axuda internacional para rescatar ás vítimas e curar aos feridos, precisa un plan para limpar o país da corrupción política e económica; algo que, á vista das tres últimas décadas, non parece que poida facerse sen a colaboración internacional.