Unha cidade e unha provincia cuativas da ambición insana de Jácome e Baltar fillo. Asómbranme os que se asombran polo turnismo, a repartición, o cambalache, que se puxo de moda cos resultados electorais multipartitos. Non pasou nada cos concellos que non pasase na histórica moción de censura. Son políticos, que agardaban? É a falta dunha lei decente que obrigue a gobernar ao máis votado, aínda que sexa por unha papeleta. A primeira fase para repartirse o poder son os pactos e alianzas entre forzas. A segunda é esta marabilla de turnarse no posto de alcalde, dous anos para ti, dous anos para min. Un festival. Nada que non teña escrito fai moito Valle-Inclán no libro que hoxe acompaña a La Voz, Divinas palabras. «Non é carga, que é proveito». O político métese a político, salvo honrosas excepcións, para lograr o poder. Non o fan por vostede e por min. Así é que lles custa tanto deixalo. Son yonquis do mando, da popularidade. Necesitan os focos, os flashes, dar ordes. Precisan nas redes sociais de hoxe dos chutes instantáneos de Twitter, de Facebook, de Instagram. Hai alguén que se crea, á parte de Jácome e Baltar, que se puxeron de acordo polo ben común dos ourensáns? Da que foi Atenas de Galicia, cos sabios máis relevantes paseando a súa intelixencia polas súas rúas, a esta componenda entre dúas dos que máis se odiaron nos últimos anos. Pero a política é cama quente. É así. Do odio ao amor, só hai a necesidade de seguir no cargo. Lles tecleo unha das acepcións de componenda para resolver dúbidas: «Solución ou arranxo incompleto ou provisional dun asunto, especialmente o censurable ou de carácter inmoral acordado entre varias persoas». Para os que non gustan da asepsia dos dicionarios, valla a lírica da famosa canción que crave o de Ourense, só hai que cambiar século XX, por XXI. «Que o mundo foi e será unha porcallada, xa o sei. No cincocentos seis e no dous mil, tamén. Que sempre houbo chorros, Maquiavelos e estafádevos. Contentos e amargádevos, homes e dublés. Pero que o século vinte é un despregamento de maldá insolente xa non hai quen o negue. Vivimos revolcaos nun merengue. E no mesmo lodo, todos sobádevos». Sen saír de Galicia, outro exemplo, ese PP de Catoira apoiando ao BNG e xustificando que o fai por Catoira. Imaxínanse a Feijoo votando para que Ana Pontón sexa presidenta? Vale toda por esa cadeira de brazos, ese bastón de mando, é a atracción fatal do señor dos aneis. Viaxamos ata Álava e temos a un socialista que lle dá a alcaldía de Samaniego a Bildu. Di o partido que tomará medidas. Medidas? Bildu apoiou a Sánchez na moción de censura que mandou a Rajoy rumbo ao rexistro da propiedade. E volverao a facer se é necesario.
Consello aos novos alcaldes: o primeiro que che felicita é o do puñal, o que máis quería o teu posto, o que máis che odia. Non falla.