Pione Sisto é un futbolista en crecemento. É un xogador novo que necesita minutos e a medida que vai dispondo de oportunidades o seu fútbol compróbase que mellora. É a evolución natural. Está experimentando unha progresión importante grazas á continuidade e percíbese que a súa achega no equipo crece en todas as facetas.
O Sisto que se está vendo este curso é un xogador que aprendeu a sacrificarse. A miúdo os futbolistas de banda, sobre todo os máis novos, non teñen interiorizada esa necesidade de entregarse ao equipo e colaborar en facetas como pode ser a defensiva. Con todo, por exemplo nas Palmas, tras a expulsión de Rubén, cando o equipo pasou a xogar cun 4-4-1, apareceu máis en defensa. A nivel de ataque tamén se constata que se adaptou á estrutura do equipo.
Desde que asinou polo Celta e disputou os seus primeiros encontros, Pione Sisto transmitiu a sensación de ter un gran potencial, xusto o que ocorre agora con Emre Mor. Víase que podía crecer en Balaídos pero os futbolistas necesitan minutos, que é o que está gozando agora o danés. A confianza e a responsabilidade asúmense na medida en que xogas, e mesmo a súa melloría desde que arrincou este curso ata agora xa foi notable. Unha dos puntos fortes do danés é o seu bo golpeo en estratexia e comprobouse como a día de hoxe é, tras Daniel Wass, o referente do equipo nesa faceta.
O extremo esquerdo do Celta creceu pero aínda debe seguir facéndoo. Ten que mellorar sobre todo á hora de encarar portería e no un contra un. Recorre en exceso a volver cara atrás e é remiso a centrar coa zurda, coa que ten menos confianza. Entra dentro do normal, pero a base de traballalo pode mellorar tamén ese aspecto.