Non hai paraíso para os terroristas

Yashmina Shawki
Yashmina Shawki CUARTO CRECENTE

OPINIÓN

20 ago 2017 . Actualizado ás 10:37 h.

Por desgraza non somos novatos. O noso país sufriu a secuela do terrorismo como poucos. Aprendida a terrible lección do 11 de marzo do 2004, logramos librarnos de posteriores ataques grazas, sin duda, ao gran labor das Forzas e Corpos de Seguridade do Estado, que detiveron a centenares de persoas vinculadas co terrorismo yihadista. E é que, desde a irrupción do autoproclamado Estado Islámico no escenario internacional no 2015, mantivémonos nun estado de alerta máxima, observando con crecente preocupación os atentados que os nosos veciños sufrían, moi conscientes de que o noso país era un obxectivo prioritario.

A boa sorte abandonounos o pasado xoves cando, tras a explosión accidental dunha casa ocupada en Alcanar, que probablemente frustrou unha acción máis dramática, un criminal sen escrúpulos lanzouse polas Ramblas de Barcelona atropelando a toda canta persoa puido. A acción de cinco terroristas máis, abatidos en Cambrils, rematou unha xornada dramática. Imposible non sentir calafríos ante as imaxes dos corpos inertes sobre as beirarrúas e das persoas fuxindo despavoridas sen saber moi ben por que. O noso afecto e solidariedade para as vítimas e os familiares dos falecidos e dos feridos. Podería ter sucedido en calquera lugar e a calquera de nós. E, o que é peor, pode volver repetirse e pouco podemos facer para evitalo, porque o despropósito do terrorista é un factor imposible de controlar.

Con todo, si hai algo que podemos facer: lembrar que estes terroristas son uns frustrados covardes en busca dun protagonismo que doutro xeito xamais obterían. Non son mártires e tampouco lles agarda o paraíso. O único que obterán será o inferno do esquecemento e a vergoña de ter asasinado a inocentes, entre eles a nenos de 3 anos. Porque non hai paraíso para quen morre matando por unha interpretación torticera da fe. Porque, contra o que puidese parecer, son eles os que nos teñen medo. Témennos porque, fagan o que fagan, sempre lles agardará o fracaso mentres nós, a pesar da nosa dor, seguiremos vivindo en igualdade, liberdade e democracia.