O Goberno aproba unha norma que amplía os prazos das garantías legais dos produtos ata os tres anos. Os fabricantes terán que dispor de pezas de reposto durante unha década
10 may 2021 . Actualizado ás 19:43 h.Comprar. Usar. Tirar. E volta a empezar. Esa é unha das máximas que rexeu a economía de consumismo extremo na que vive inmersa a sociedade desde hai uns anos. E ao abrigo deste apetito derrochador naceron termos e filosofías como a da obsolescencia programada. É dicir, producir obxectos cunha vida útil limitada e controlada -ou o que é o mesmo, unha data de caducidade- para que os consumidores teñan que volver á tenda a por un cacharro de recambio antes do previsto. Esa filosofía parece empezar a ter os días contados. Cun medio ambiente agonizante e unha sociedade cada vez máis concienciada, a economía circular empeza a gañarlle terreo ao consumismo máis exacerbado.
O Goberno español tamén quixo asumir a súa parte de responsabilidade na tarefa. Esta semana, o Executivo de Sánchez aprobaba unha modificación da lei de consumidores para ampliar os prazos de garantía fixados no noso país. Ata agora, todos os aparellos comprados en territorio patrio teñen unha garantía mínima de dous anos e os fabricantes están obrigados a ter pezas para reparalos durante outros cinco. Pero estes prazos alongaranse a partir do próximo 1 de xaneiro do 2022. Así, a garantía pasará a ser de tres anos e as pezas deberán estar dispoñibles durante unha década desde que o produto deixa de fabricarse.
Haberá quen pense que se trata dun cambio insustancial. A penas notable. Pero desde asociacións como Facua celebran a medida: «É unha boa noticia para os consumidores, que se van ver protexidos á hora de comprar bens e servizos. Contarán con máis certeza de que os produtos que están a adquirir están ben e que, no caso de que teñan algún defecto de fábrica, non se van a ver impedidos á hora de reclamar ao vendedor aínda que teña pasado o prazo de 2 anos», explica Alejandro García, membro do equipo xurídico da asociación.
Tamén defenden contra vento e marea a súa decisión desde o Ministerio de Consumo. Aseguran que a normativa supón «un paso máis na estratexia de economía circular». A medida, aprobada a través dun Real Decreto lei ómnibus, traslada á normativa do noso país varias directivas europeas. O obxectivo é sinxelo: «Lograr patróns de consumo máis sostibles». E, como consecuencia, conseguir unha maior durabilidad dos bens.
A partir de agora, a durabilidad dun produto será considerado un criterio obxectivo para que o consumidor avalíe se se atopa conforme coa compra realizada. Que supón isto? Pois, traducido, que cando un cacharro rompa mentres estea no período de garantía (tres anos para calquera tipo de artigo e dous para o caso dos contidos ou servizos dixitais) o cliente será quen poida decidir se quere reparalo ou se prefire directamente substituílo. E isto é importante, posto que ata agora, era a empresa a que decidía entre as dúas opcións.
E a reparación cobra unha nova importancia. Porque se antes os fabricantes estaban obrigados a ter pezas de recambio durante cinco anos, agora duplícase aumentando ata os dez anos. Consumo quere así «incrementar a durabilidad dos bens na loita contra a obsolescencia e reducir o impacto no medio ambiente».
Non é a única medida que tomará neste sentido o departamento que dirixe Alberto Garzón. O Ministerio leva inmerso nun interesante proxecto ao que bautizou co nome de Índice de Reparabilidad. Esta ferramenta permitirá clasificar os electrodomésticos e os aparellos electrónicos que poboan os andeis das tendas tendo en conta diferentes factores que melloren ou empeoren o seu durabilidad. Iso é: a dispoñibilidade de pezas de substitución, a facilidade no desmonte ou a relación entre o prezo dos recambios e do produto orixinal. Con todas estas vimbias, Consumo outorgará a cada cacharro unha nota do 0 ao 10 que permitirá aos clientes «tomar unha decisión máis acertada». «Incentivaremos tanto en consumidores como en fabricantes, a reparabilidad fronte á obsolescencia, como forma de reducir a pegada ecolóxica», anunciou Alberto Garzón hai uns días.
O máis beneficiado será a contorna e o medio ambiente. Pero non será o único. Porque o peto dos consumidores tamén promete saír favorecido. Tal e como explicaba Benito Muros, presidente da fundación Feniss, durante unha recente conferencia organizada con motivo do Día Mundial dos Dereitos do Consumidor, os españois gastan entre 50.000 e 60.000 euros en produtos tecnolóxicos ao longo da vida: «Comprar un produto caro, que rompa e que sexa imposible de reparar é unha frustración», engadiu Garzón.
Contidos dixitais
Os cambios referentes á reparación non son as únicas actualizacións que sufriu a norma. Mostra do lavado de cara que se aplicou é a inclusión dos servizos dixitais. O auxe experimentado polos servizos en liña e o comercio online foron o empurre definitivo para a posta en marcha de novos dereitos e garantías dos consumidores nesta materia. Unha das cuestións que máis chaman a atención é que Consumo inclúe por primeira vez na lexislación a contratación de contidos e servizos dixitais que non custan diñeiro, que se obteñen a cambio de datos persoais do consumidor.
A aplicación de mensaxería segura que lle está gañando a batalla a WhatsApp
S. C.
O reinado -case sen fisuras- de WhatsApp parece ter os días contados. O seu rival a bater chámase Signal e está a empezar a comerlle a merenda de xeito preocupante. Non é nova, pero o tempo halle sentado realmente ben a esta aplicación que promete ofrecer importantes vantaxes fronte ás competidoras. A primeira, e máis importante, a privacidade. Porque Signal conta cun dos sistemas de cifrado máis potentes do momento. Iso significa un engadido de seguridade que a moitos convenceu para dar o salto do tradicional WhatsApp a este novo sistema. Entre eles, destacan personalidades como Elon Musk ou Edward Snowden, que a recomendaron máis dunha vez.
Se quedamos só na superficie, Signal funciona de forma moi parecida ao resto de aplicacións de mensaxería. Pero se se atende ao trazo máis fino, aparecen detalles que chaman (e moito a atención). Esta ferramenta permite activar a desaparición de mensaxes nun tempo determinado. E o que é máis interesante, tal e como aseguran os creadores, o sistema non recompila ningún tipo de información dos seus usuarios.
Os que a utilizan prometen que Signal é a app de mensaxería máis segura que hai no mercado.