O país conta xa con 1,3 millóns de empresas fundadas por mulleres, o que supón o 22 %do total, compañas que no seu conxunto empregan a case tres millóns de persoas
09 may 2021 . Actualizado ás 05:00 h.Para as mulleres non é doado traballar en Italia . No Índice de Igualdade de Xénero, que se centra na Unión Europea, Italia ocupa a décimo cuarta posición (España a oitava), e no que respecta ao traballo é a última. Nos datos da OCDE sobre igualdade de xénero, Italia resulta peor que case todos os países europeos avaliados. En 2019, por exemplo, só o 56,5 % das italianas de entre 15 e 64 anos traballaba, fronte ao 70,1% das españolas. A baixa ocupación das mulleres prexudica á economía italiana. Admitiuno mesmo o gobernador do Banco de Italia hai dous anos: «O crecemento potencial agardado de Italia nos próximos anos depende en gran medida das hipóteses sobre a participación das mulleres, que resulta ser un motor clave». Pero o covid-19 non fixo máis que empeorar as cousas: o 98 % das 101.000 persoas que perderon o seu traballo en decembro, por exemplo, eran mulleres.
Con todo, as italianas non se renden, e son cada vez máis as que se converten en empresarias, tamén en sectores innovadores. «Italia conta con preto de 1,3 millóns de empresas fundadas por mulleres, ou sexa o 22% do total, que empregan a case tres millóns de persoas», afirma desde Sicilia Patrizia Dei Deu, vicepresidenta nacional da asociación de comerciantes italianos e empresaria consolidada. Italia, engade, ten moita necesidade de mulleres empresarias, a miúdo dotadas do que define «liderado resiliente», e de boas capacidades para valorizar o capital humano da empresa. Marta Bonaconsa, 43 anos, ten catro fillos e é presidenta e conselleira delegada de Nanomnia , unha startup de nanotecnoloxía con sede en Verona, no nordés de Italia. Antes, traballaba como investigadora. «Sempre quixen dirixir un grupo de investigación. Pero como isto non era posible na miña universidade, decidín fundar unha empresa», confesa esta directiva. Bonaconsa di que na súa carreira universitaria atopou dificultades precisamente por ser nai de catro fillos, aínda que nunca pediu un contrato a tempo parcial nin un trato preferente. «Agora que son a conselleira delegada da miña propia empresa, xa non teño que temer este tipo de obstáculos». Silvia Costantino, 35 anos, é a directora editorial de effequ, unha editorial nova da que ademais é unha das dúas socias. Deixou un traballo fixo para cumprir o seu soño, e aínda que a miúdo en Italia a familia intenta disuadir ás mulleres de ser empresarias, no seu caso ocorreu o contrario. «A miña familia e os meus amigos apoiáronme e acolleron a miña decisión con entusiasmo. Isto deume moita enerxía».
Ana Rodríguez Prieto, 37 anos, é de Valladolid e é conselleira delegada e cofundadora de WonderGene, unha startup de biotecnoloxía en Trentino, nos Alpes italianos. Tras doctorarse en España, en 2013 mudouse a Italia. Onde, na súa opinión, hai un problema cultural. «Teño a impresión de que aquí queda máis camiño por percorrer que en España, no que concierne o papel da muller. Paréceme que en Italia aínda hai esta sensación de que as mulleres non poden ser as que lideran, sobre todo nos sectores técnicos e científicos». Esta española espera que un proxecto como o seu poida contribuír a un cambio de «mentalidade e de visión colectiva».