Hai uns días, unha profesora de Cesuga, María Ángeles Fernández, anteriormente directora executiva dunha fundación presidida polo ex presidente de Chile , Ricardo Lagos, fíxome chegar un documento dun investigador da Universidade de Cambridge, Tomás Undurraga, Transformacións sociais e fontes de poder do empresariado chileno. Por que é interesante este artigo? Porque a sociedade empresarial chilena é, actualmente, unha das máis cohesionadas e con maior influencia social. Esta vantaxe adquirírona construíndo dous grandes eixos: o primeiro foi a xeración de ideas para a transformación de políticas públicas, e o segundo, unha nova ética, na que se intentou, por unha banda, estigmatizar ao especulador e ao corrupto e, por outro, construír unha responsabilidade social corporativa.
Dous alicerces moi sinxelos e que dos cales carecen, en certa medida, algunhas das nosas institucións empresariais Non? Onde hai un think tank, unha cédula de pensamento empresarial, en Galicia? Onde están os xuízos reprobatorios, por parte de nós, os empresarios, a aqueles que temos claro que son meros especuladores ou que intuímos que conseguiron o que conseguiron a través do suborno? A xustiza está para ser aplicada, certo, e non han de existir tribunais cidadáns, pero é igualmente certo que ou abandeiramos o discurso da ética ou nunca seremos respectados pola sociedade civil. O fracaso empresarial, cando estivo acompañado do esforzo, o traballo, a dedicación, o risco, a ilusión, a honradez ha de premiarse sempre. E se o éxito nos negocios non viaxou con esas alforxas, perfecto, pero na miña casa só cea quen eu desexe.
A sociedade empresarial galega ten varias institucións, pero entre todas elas, a máis importante é a Confederación de Empresarios de Galicia. Pronto terá un novo Presidente, Juan Manuel Vieites, un home serio que provén de Anfaco e da Confederación de Empresarios de Pontevedra. As dúas, casas enormemente dignas e que non adoitan defraudar aos seus afiliados. Xa que logo, hai vimbias para a esperanza e tamén para a refundación, e esta debe ter, polo menos, dúas columnas transversais. A primeira, a súa función, que ha de ser transformadora e representativa. Habemos de ter opinión e voz, pero para iso habemos, previamente, de crear esa cédula de pensamento empresarial, dar rigor ao que é intuitivo.
En días chegará ao parlamento galego a Lei de Simplificación Administrativa, un gran fito positivo, que ben executado e impulsado pode converterse nunha pequena revolución administrativa. Algo que todos pediamos a berros desde hai décadas Sairemos a defendela? Deberiamos.
Ao mesmo tempo, a eléctrica Endesa decidiu irse das Pontes, sen dar máis explicacións á comisión técnica, nin ás diferentes administracións que estaban á apoiar Son xeitos? Falaremos? Ou nos refuxiaremos na comodidade do silencio?
Os empresarios chilenos empezaron a inscribirse en masa nas súas organizacións o día que viron que estas eran recoñecidas pola Administración como institucións serias, rigorosas e representativas. O segundo, é unha ética, unha cultura, que en ningún momento debe evitar o posicionamento. E leste ha de pasar por tres eixos: os intereses xerais de Galicia, a liberdade empresarial e ter claro quen é e quen non é empresario. Resulta evidente que unha asociación empresarial non é un club, pero tampouco pode ser un espazo no que calquera cadeira estea en venda.