La Voz de Galicia

O coidado das mascotas xera un negocio de máis de 278,36 millóns de euros en España.  O seu benestar é unha prioridade. Ata Pedro Sánchez aposta por baixar o IVE veterinario ao 10 %

María Cedrón

O tema xa xurdiu no debate electoral do 22 de abril, pero agora volve estar de actualidade porque o presidente en funcións, Pedro Sánchez, incluíuno no programa con 370 medidas presentado o pasado día 3 para tratar de chegar a un acordo de investidura co líder de Unidas Podemos, Pablo Iglesias . É a rebaixa do IVE veterinario desde o 21 % actual ata o 10 %, ademais de impulsar unha Lei de Benestar Animal e promover o enfoque one health na Sanidade. O termo, segundo a Organización Mundial da Saúde (OMS), fai referencia ao feito de englobar nun mesmo ecosistema sanitario ao ser humano, os animais e o medio ambiente. Non é casualidade que a atención das mascotas teña dado o salto ao rodo político porque cando o río soa, auga leva. E parece que o torrente é bastante caudaloso porque só o sector dedicado a atender as necesidades de cans e gatos move xa en España 278,36 millóns de euros ao ano, en base aos datos da Memoria do 2018 de Veterindustria sobre sanidade e nutrición animal. O dato, que supón un incremento do 27,64 % máis que o ano anterior, é a evidencia do cambio social que se produciu nos últimos anos en relación cos animais de compaña. Porque aínda que o abandono é aínda unha realidade á que hai que pór coto, como explica Loly Garrido, CEO da start up Gudog, unha aplicación que pon en contacto aos donos con coidadores, «os cans deixaron para comer sobras para recibir agora a mellor alimentación e os mellores coidados».

Hai quen di que son os novos fillos. É máis, algúns estudos realizados nos Estados Unidos, como o publicado o mes pasado pola consultora norteamericana JWT Intelligence's SOAR, falan xa dun grupo social alcumado como os petparents (pais de mascotas). En Galicia, aínda que o fenómeno está a chegar con atraso e a diferenza na súa implantación é moi diferente no campo que nas áreas urbanas, tamén existe. E converteuse nun caldo de cultivo ideal para empresas ou grupos que queren investir nun campo en pleno crecemento. Basta con dar un paseo polas cidades para comprobar como floreceron as franquías de autolavado de mascotas como LavaKan, as barberías, as tendas especializadas en alimentación para todo tipo de perfís ou mesmo como as clínicas veterinarias ofrecen cada vez máis servizos. Ou como son cada vez máis os locais de restauración, tendas ou centros de beleza que, non só permiten a entrada de mascotas, tamén lles ofrecen auga ou mesmo unha galleta como reclamo para atraer clientes. Gudog, por exemplo, naceu no 2012 «por nosas propias necesidades, por non atopar alguén de confianza con quen deixar ao can», explica Garrido.

Alza continúa

Non hai máis que fixarse, como apunta José María Vilaboy, propietario e fundador de Xaraleira, unha empresa con sede nas Pontes dedicada á cría de roedores para compaña. «Mesmo durante a crise foi un sector que experimentou un crecemento do 3 %».

Como membro da Asociación Española da Industria e o Comercio do Sector do Animal de Compaña, seguiu de preto a revolución experimentada nun sector que aposta cada vez máis polo I+D. «Nós estamos agora nun proxecto de acuariofilia. Estamos a aprender porque aí os que mandan son os checos ou israelís», di. Aínda que os que levan a palma en gasto son cans e gatos, as mascotas maioritarias. Segundo os datos do Rexistro Galego de Identificación de Animais de Compaña (Regiac), o ano pasado había na comunidade 539.716 cans con microchip.

A súa saúde é o que máis preocupa aos propietarios. O cálculo de Veterinary Manegement Studies (VMS) apunta para este ano un crecemento do sector veterinario de en torno ao 4 %. En todo ese contexto de primar a saúde animal a través do medicamento de alta capacitación, xunto con hospitais con longa traxectoria como o Rof Codina, en Lugo, en xaneiro do 2018 abriu as súas portas en Meicende (Arteixo) o Hospital Veterinario 4 de Outubro como o primeiro hospital multidisciplinar de Galicia con cobertura as 24 horas do día.

Con once especialidades -medicamento interno, cirurxía de tecidos brandos, neuroloxía, cardioloxía, oncoloxía, traumatología e cirurxía ortopédica, anestesioloxía e reanimación, rehabilitación, diagnóstico por imaxe e terapia celular-, o pasado mes de abril espertou o interese do grupo Vetsum, que entrou no capital do centro cunha participación do 34 %. O grupo ten once hospitais en todo o país. O seu conselleiro delegado, Enrique Cardona, apunta precisamente que nacen «da necesidade de unir un grupo de hospitais de referencia para sumar talento especializado, tecnoloxía avanzada, innovación, formación e coñecemento aplicado ao coidado da saúde das mascotas coas técnicas máis avanzadas». De feito, en Meicende realizaron a primeira cirurxía intracraneal e as primeiras cirurxías endovasculares da comunidade ou puxeron a primeira prótese de cadeira implantada a un can en Galicia.

E xunto coa saúde, a alimentación é outro dos campos onde máis orzamento se dedica a I+D. Un exemplo é o traballo que desenvolven en Lenda, unha compaña fundada en Tui no 2015 por dous mozos emprendedores que apostas pola alimentación animal de calidade. «Lenda ha ir desenvolvéndose a un ritmo dun 30 % anual», explica o seu CEO, César Rodríguez. O seu segredo: «As receitas da súa gama de produtos elaboradas con ingredientes naturais e de alta calidade, sen conservantes nin colorantes nin aromatizantes de síntese química. Son produtos sometidos aos parámetros de calidade que están baixo a norma International Food Standar, a mesma que usan para consumo humano». Porque do mesmo xeito que en alimentación humana priman os produtos saudables, tamén ocorre no caso das mascotas. Lenda ten xa uns 2.000 clientes (clínicas, tendas especializadas ou criadores) en España, ademais de estar presente en Portugal, Eslovenia, Croacia, Francia, Italia, Grecia, Bosnia, Serbia. Rusia, Israel, Irlanda e Turquía.

Non cabe dúbida de que as cousas cambiaron moito con respecto ás mascotas, pero, como lembra Loly Garrido, non hai que esquecer que son animais: «Un can ha de recibir todos os coidados, pero hai que deixarlle ser can. Nada pode gustarlle máis que olisquear ou comunicarse con outros cans».