Alemaña flirtea coa recesión, pero non sementa o pánico entre os analistas

Alemaña é á economía europea o que Messi ao Barça: o gran referente, o termómetro que determina o estado das cousas. Como co astro arxentino, cada vez que as finanzas xermanas se constipan, un calafrío percorre o Vello Continente polo que poida pasar. É por iso que as incertezas que rodean á locomotora teutoa dun tempo para acó convertéronse no obxecto de desvelo de gobernos e institucións. Hai só uns días, sen ir máis lonxe, a Oficina Federal de Estatística confirmaba que o PIB alemán contraeuse unha décima entre abril e xuño. Era a segunda vez que ocorría en menos dun ano. Se se repetiu en dous trimestres consecutivos, tecnicamente estaríase falando de recesión, a bicha para Bruxelas polo recordo latente dunha crise que fixo estragos sobre todo nos países do sur.

Evolución das economías alemá e española

L.P.

Así as cousas, e a pesar de que das terras de Goethe manan algúns sinais inquietantes, os analistas poñen en corentena a ameaza de recesión e aluden ás aínda visibles fortalezas de Alemaña para conter as pantasmas da depresión: unhas contas públicas saneadas, inflación contida, pleno emprego, salarios crecendo a bo ritmo... «Agora estase falando de recesión -sostén Gonzalo García, responsable de economía de Analistas Financeiros Internacionais-, pero dous trimestres negativos de crecemento poden significar cousas moi distintas. Poden supor o que vivimos fai dez anos, que en moitos países foi unha enorme depresión, ou un catarro que se supera facilmente».

Sostén García que a perda de peso do PIB xermano está focalizada no sector industrial, en incertezas como o impacto dunha eventual saída do Reino Unido da UE -«aí si se están anticipando os efectos do brexit»- e nos problemas de países emerxentes como Turquía, que lastran as exportacións de Alemaña, o gran alicerce da súa economía. Non ve tan claro con todo que a guerra comercial estea erosionando xa as contas do país («o outro día viamos unha gráfica sobre a evolución do sector exterior alemán e nin Estados Unidos nin China estaban a contribuír negativamente»), aínda que si recoñece que o xigante asiático vai crecer menos nos próximos anos e iso vai ter consecuencias.

 

A locomotora alemá apaga motores e sementa o pánico

Cristina Porteiro

Con todo, o analista de AFI contén o nerviosismo desatado polos sinais procedentes do norte de Europa: «Que todo isto vaia a supor que a economía alemá vaia a entrar nun período de recesión, nós non o vemos».

Demanda interna

Na mesma liña exprésase Antonio Bonilla, profesor de finanzas da European Business Factory, quen cre que detrás das alarmas xurdidas á calor das cifras divulgadas pola Oficina Federal de Estatística hai certa «sobreactuación». Cre Bonilla que a demanda interna en Alemaña aínda é o suficientemente sólida como para pór en corentena a posibilidade dunha recesión severa. E é que pese ao retroceso do PIB no segundo trimestre do ano, o consumo mantivo unha senda positiva (+0,1 %), do mesmo xeito que o investimento público (0,5 %). Se a iso se lle suma un superávit das contas do Estado de 45.000 millóns de euros só nos seis primeiros meses do 2019 e un repunte neto dos salarios do 2 %, todo iso configura un escenario que permitiría conxurar os ventos de pesimismo. «É probable que a proximidade da crise económica inflúa neste nerviosismo actual ao redor de Alemaña; vexo certa sobreactuación» nas valoracións deste tema.

Sexa como for, ambos os analistas coinciden en que, de persistir esta atonía ao redor da produción industrial xermana, inevitablemente afectará a economías como a española. «Non podemos esquecer que Alemaña é o noso segundo mercado exportador tras Francia, falamos do 8 % dos bens de equipo e do 21 % dos automóbiles que producimos, polo que é evidente que se alí collen un catarro, aquí notarémolo», argumenta o profesor da EBF.

Antonio Bonilla incorpora ao turismo como o outro sector que podería verse azoutado polos vaivéns do momento, por canto Alemaña é, tras Reino Unido, o país que maior volume de visitantes procúralle a España ano tras ano. «Sobre cal será a contía deste impacto, creo que é un pouco pronto para pronunciarse porque hai moitos factores que poderían influír», explica.

As sombras que se ciernen sobre a economía

G. Lemos

Gonzalo García, pola súa banda, incide nos problemas que atravesa a industria da automoción alemá e no seu eventual impacto en países como España pola forte indexación das cadeas de valor, pero conclúe cunha mensaxe certamente optimista para encarar o momento. «Talvez haxa que facer unha matización en todo este debate. A Alemania lle ha ir moi ben mentres aos demais íanos moi mal, pero tampouco é seguro que porque eles durante un tempo crezan menos, o resto vaian notalo», detalla. O ata a data sólido comportamento do PIB español no que vai de ano avalaría esta tese que expón o experto de AFI. 

Apertura aos estímulos, pero sen caer no entusiasmo

Hai só uns días, o ministro alemán de Finanzas, Olaf Scholz, puña sobre a mesa a posibilidade de que o seu Goberno activase un paquete de estímulos por valor de 50.000 millóns de euros para tratar de reanimar ao paciente. Scholtz abría así a porta ao que foi case un anatema en Alemaña ao longo dos últimos anos: a ruptura da ortodoxia fiscal, firmemente trasladada mesmo a institucións de carácter comunitario como o Banco Central Europeo, aínda que con escaso éxito.

«Hai tempo -subliña Gonzalo García- que se abriu un debate en Alemaña sobre este asunto no que participan economistas, institutos de investigación... e que cae de caixón. Noutros países houbéseno visto claramente». O analista de AFI cre que o Goberno de Merkel vai dar algún sinal, «de investimento ou de rebaixa de impostos», pero en ningún caso cunha visión keynesiana do proceso. «Pensar que o van facer como nos países anglosaxóns, reactivando a economía a curto prazo, iso non o vemos». 

Estabilidade garantida

Tanto García como Antonio Bonilla intúen que a estabilidade orzamentaria vai seguir sendo un dos alicerces da acción de goberno porque a praxe máis recente incorporou este principio ao tuétano do Estado xermano. «Esta ortodoxia téñena moi interiorizada e como ademais lles ha ir moi ben seguíndoa, politicamente alí é un tema moi sensible», repara o primeiro. O experto de Analistas Financeiros Internacionais insiste en que haberá algo máis de flexibilidade, «algún sinal, pero non se van a pór de súpeto a inxectar diñeiro na súa economía como para que teña un impacto serio».

---

---

---