Un home tranquilo

MERCADOS

BME

Antonio Zoido prepárase para deixar o temón a cargo de Bolsas e Mercados Españois (BME)

07 abr 2019 . Actualizado ás 05:00 h.

Substitución no temón dos mercados españois. Antonio Zoido déixao. Vaise tras 17 anos pilotando Bolsa e Mercados Españois (BME) e case 30 á fronte do sector en España, como máximo responsable da Sociedade de Bolsas. O próximo 25 de abril cederá as súas funcións executivas a Javier Hernani. Aínda que manterá a presidencia do consello de administración. Por dous anos máis. Logo, o definitivo paso atrás. Ou non. Só el sábeo. Ten xa 75 anos. Pero, como lles dixo en máis dunha ocasión aos seus directivos, da súa xubilación decataranse «o día que ocorra». Non antes.

Histórico da bolsa onde os haxa, Zoido desembarcou na presidencia da Bolsa de Madrid en 1993. E permítome nisto unha licenza: o mesmo día que unha servidora pisou por primeira vez o parqué madrileño. A súa chegada asfaltou o camiño da miña estrea naquel complicado mundo das cotizacións. ¡Vaia se o fixo! No medio daquela vertixe polo descoñecido, polo menos tiña algo ao que agarrarme para escribir a miña crónica sen meterme, e acabar afogándome, na fariña dos tecnicismos. Nunca llo agradecerei o bastante. Pero esa é outra historia.

Entre ese ano e 1996 alternou o cargo con Manuel Pizarro ata que este último deixou a primeira liña executiva. Non daba abasto con tanto cargo externo e pasou a ocupar a vicepresidencia. Nacido en Zafra (Badaxoz), licenciado en Dereito e con estudos no prestixioso Massachussetts Institute of Technology, Zoido responde a ese perfil de quen, con tranquilidade e moito esforzo, ás caladas, vai subindo chanzo tras chanzo e sumando medallas ao currículo: ademais de presidente da Bolsa de Madrid, da Sociedade de Bolsas e de BME, foi presidente do European Capital Markets Institute, da sociedade de valores do Santander Central Hispano, do Servizo de Compensación e Liquidación de Valores, e da Federación Mundial de Bolsas. Entre outras cousas. Ter chegado tan alto ten tamén moito que ver o moito que ten de conciliador. Con ese halo de bo árbitro que lle atribúen algúns dos que mellor o coñecen e que tan ben lle funcionou para lograr acordos de enxunlla en campos onde outros faría xa tempo que guindasen a toalla. Como o da fusión das catro bolsas españolas baixo o paraugas de BME.

Casado cunha norteamericana xunto á que era frecuente velo nas viaxes de traballo, Zoido ten tres fillos. A eles precisamente, á súa familia, dedica o estremeño boa parte do seu escaso tempo libre. E á lectura, outra das súas grandes afeccións. Tamén fai o aínda presidente de BME os seus primeiros pasos na cociña. Nada estridente entre as súas paixóns. En persoa tan moderada non cabía agardar outra cousa.

Dixo sempre que non se sente un home poderoso. Pero o é. E, moito. Aínda que o ton apagado -monótono, que dirían algúns- dos seus discursos terá levado a máis dun ao engano. O seu nome estivo máis dunha vez nalgunha que outra desas listas que elaboran as publicacións especializadas coas persoas máis influentes da Europa financeira.

E iso que a Economía non era a súa vocación. Tampouco o era para o mozo Zoido seguir os pasos do seu pai - de quen recibiu o nome-, escritor, académico da Real das Letras e as Belas Artes de Estremadura, profesor e mesmo alcalde.

Din no seu pobo -onde se prodiga pouco, aínda que se pirra pola súa famosa Feira Internacional de Gandería- que sempre foi un mozo tranquilo. E que non falaba moito. Da súa terra natal partiu aos 18. A Madrid. Para estudar Dereito. Daquela Londres e EE.UU., onde por fin lle picou a espiral da Economía. Ata hoxe. E seguro que para sempre.